Love's Recovery - Indigo Girls

During the time of which I speak

It was hard to turn the other cheek

To the blows of insecurity

Feeding the cancer of my intellect

The blood of love soon neglected

Lay dying in the strength of its impurity

Meanwhile our friends we thought were so together

They’ve all gone and left each other

In search for fairer weather

We sit here in our storm

And drink a toast to the slim chance of love’s recovery

Here I am in younger days star gazing

Painting picture perfect maps

Of how my life and love would be

Not counting the unmarked paths of misdirection

My compass: faith in love’s perfection

I missed ten million miles of road I should have seen

Meanwhile my friends we thought were so together

Left each other one by one on the road to fairer weather

And we sit here in our storm

And drink a toast to the slim chance of love’s recovery

Rain soaked and voice choked

Like silent screaming in a dream

I search for our absolute distinction

Not content to bow and bend

To whims of culture that swoop like vultures

Eating us away, (eating us away)

Eating us away to our extinction

O how I wish I were a trinity

So if lost a part of me

I’d still have two of the same to live

But nobody gets a life time rehearsal

As specks of dust, we’re universal

To let this love survive be the greatest gift we could give

Tell all the friends who think they’re so together

That these are ghosts and mirages

All these thoughts of fairer weather

Though its stormy now I feel safe

Within the arms of love’s discovery

Gedurende de tijd waarover ik spreek

Het was moeilijk om de andere wang toe te keren

Tegen de slagen van onzekerheid

De kanker van mijn intellect voeden

Het bloed van liefde verwaarloosde al snel

Lig te sterven in de kracht van zijn onzuiverheid

Ondertussen waren onze vrienden waarvan we dachten dat ze zo samen waren

Ze zijn allemaal weg en hebben elkaar verlaten

Op zoek naar mooier weer

We zitten hier in onze storm

En drink een toast op de kleine kans op herstel van de liefde

Hier ben ik in jongere dagen sterrenkijken

Perfecte kaarten schilderen

Van hoe mijn leven en liefde zou zijn

De ongemarkeerde paden van misleiding niet meegerekend

Mijn kompas: geloof in de perfectie van liefde

Ik heb tien miljoen mijl aan weg gemist die ik had moeten zien

Ondertussen waren mijn vrienden waarvan we dachten dat ze zo samen waren

Elkaar een voor een achtergelaten op weg naar mooier weer

En we zitten hier in onze storm

En drink een toast op de kleine kans op herstel van de liefde

Regen doorweekt en stem verstikt

Als stil schreeuwen in een droom

Ik zoek naar ons absolute onderscheid

Niet tevreden met buigen en buigen

Naar de grillen van de cultuur die opduiken als gieren

Ons weg eten (ons weg eten)

Ons opeten tot onze uitsterving

O wat zou ik graag een drie-eenheid zijn

Dus als je een deel van mij kwijt bent

Ik zou nog steeds twee dezelfde hebben om te leven

Maar niemand krijgt een levenslange repetitie

Als stofdeeltjes zijn we universeel

Om deze liefde te laten overleven, is het grootste geschenk dat we kunnen geven

Vertel het alle vrienden die denken dat ze zo samen zijn

Dat dit spoken en luchtspiegelingen zijn

Al deze gedachten aan eerlijker weer

Hoewel het nu stormachtig is, voel ik me veilig

In de armen van de ontdekking van liefde