Howl At The Moon - Indigo Girls

Oh Annie, I am sorry for the grief

Young sister to my lover, I know you both would rather be

On that rough road through the woods of Michigan

Young and free and building something on the land

Where ya howl at the moon

It’ll cost you, but not enough to bring you down

That’s been my lesson, ever since you drove me ‘round

Be a fighter, like the elders who have cried

«Oh Mercy, we will not be satisfied, ‘til we are free

To howl at the moon, one and all.»

‘Til we are free, to howl at the moon, one and all

I found her dancing, but I could not dance along

I found her singing, but I could not sing the song

Being happy was not a promise I could keep

In spite of all that, she has tried to deliver me

So, we are free, to howl at the moon, one and all

Oh Mystery, won’t you please deliver me

From this body of pain, that I give into every day

With my mind and my breath, any fight that I have left

I found myself on the streets of this college town

Yearn for youth, but all I do is limp around

I’m the fool who wants to wear that fickle crown

She says, «Let ‘em have it, let those kids fight to be found!

‘Til they are free to howl at the moon

To fight, ‘til we’re all free to howl at the moon

One and all.»

Oh Annie, het spijt me voor het verdriet

Jonge zus van mijn minnaar, ik weet dat jullie allebei liever zijn

Op die ruige weg door de bossen van Michigan

Jong en vrij en iets bouwen op het land

Waar je huilt naar de maan

Het kost je, maar niet genoeg om je neer te halen

Dat is mijn les geweest, sinds je me rondreed

Wees een vechter, zoals de ouderen die hebben gehuild

"Oh Mercy, we zullen niet tevreden zijn totdat we vrij zijn"

Om te huilen naar de maan, een en al.»

'Tot we vrij zijn, om te huilen naar de maan, één en al'

Ik vond haar dansen, maar ik kon niet mee dansen

Ik vond haar zingen, maar ik kon het lied niet zingen

Gelukkig zijn was geen belofte die ik kon nakomen

Ondanks dat alles heeft ze geprobeerd me te verlossen

Dus we zijn vrij om te huilen naar de maan, één en al

Oh Mystery, wil je me alsjeblieft verlossen

Van dit lichaam van pijn, waar ik elke dag aan toegeef

Met mijn geest en mijn adem, elk gevecht dat ik nog heb

Ik bevond me in de straten van deze studentenstad

Verlang naar de jeugd, maar het enige wat ik doe is wat rondhangen

Ik ben de dwaas die die wispelturige kroon wil dragen

Ze zegt: «Laat ze het hebben, laat die kinderen vechten om gevonden te worden!

'Tot ze vrij zijn om te huilen naar de maan

Om te vechten, totdat we allemaal vrij zijn om te huilen naar de maan

Een en al.»