Trojan Blue - Icehouse

The soldiers standing on the shore, shake up their golden shields

You watch them from your room, high on the city walls

In the distance on the shifting sea, a thousand coloured sails

Is this the moment you made?

Is this the way that you planned?

You know it won’t be long now

The finest treasures of kings, all of those precious things

They never tempted you

So as you stood in the ruins, how could you dare to look on

As they burned for you???

The broken pieces of clay and the palest eyes, painted in Trojan blue

You remember how it used to be when you were just a girl

Nothing really mattered then, you can remember so well

How you used to hold your head so high, those days will never return

The finest treasures of kings, all of those precious things

They never tempted you

So as you stood in the ruins, how could you dare to look on

As they burned for you???

Mmm-hmm, mmm-hmm

The broken pieces of clay and the palest eyes, painted in Trojan blue

Dust is drifting in the evening air, across the field below

The silver mirror, you hold will never tell… You turn your face away

The finest treasures of kings, all of those precious things

They never tempted you

So as you stood in the ruins, how could you dare to look on

As they burned for you???

Oh, oh oh oh, oh oh oh

The broken pieces of clay and the palest eyes, painted in Trojan blue

The broken pieces of clay and the palest eyes, painted in Trojan blue

De soldaten die op de oever staan, schudden hun gouden schilden door elkaar

Je bekijkt ze vanuit je kamer, hoog op de stadsmuren

In de verte op de bewegende zee, duizend gekleurde zeilen

Is dit het moment dat je hebt gemaakt?

Is dit de manier waarop je het had gepland?

Je weet dat het nu niet lang meer zal duren

De mooiste schatten van koningen, al die kostbare dingen

Ze hebben je nooit verleid

Dus terwijl je in de ruïnes stond, hoe durf je toe te kijken?

Terwijl ze voor jou brandden???

De gebroken stukken klei en de bleekste ogen, geschilderd in Trojaans blauw

Weet je nog hoe het was toen je nog een meisje was

Niets deed er toen echt toe, je kunt het je nog goed herinneren

Hoe je je hoofd zo hoog hield dat die dagen nooit meer terugkomen

De mooiste schatten van koningen, al die kostbare dingen

Ze hebben je nooit verleid

Dus terwijl je in de ruïnes stond, hoe durf je toe te kijken?

Terwijl ze voor jou brandden???

Mmm-hmm, mmm-hmm

De gebroken stukken klei en de bleekste ogen, geschilderd in Trojaans blauw

Stof zweeft in de avondlucht, over het veld beneden

De zilveren spiegel, die je vasthoudt, zal het nooit vertellen... Je draait je gezicht weg

De mooiste schatten van koningen, al die kostbare dingen

Ze hebben je nooit verleid

Dus terwijl je in de ruïnes stond, hoe durf je toe te kijken?

Terwijl ze voor jou brandden???

Oh, oh oh oh, oh oh oh

De gebroken stukken klei en de bleekste ogen, geschilderd in Trojaans blauw

De gebroken stukken klei en de bleekste ogen, geschilderd in Trojaans blauw