La porte bonheur - Ibrahim Maalouf, Oxmo Puccino

Sous prétexte d’avoir oublié ses gants

Le lapin l’a laissa chez lui et selon ses plans

Elle devait tomber sur un cadeau sans égal

Au lieu de ça, Alice trébuche et s'étale

Elle passa au milieu de la surprise dans le salon

Son humeur prit la taille d’un melon

Gêné, le museau collé derrière la vitre

Se prépare le départ de météorites

D’un lapin, qui se sent comme l'âne baté

Après avoir offert ce cadeau raté

C’est la porte bonheur jamais vue de la plupart

Il fallait y frapper pour n’entrer nul part

On fait un rien de tout et de tout

Quelque-chose d’inutile

Fiez-vous à vos doutes et le goût de la vie

Devient volatile du tout au tout

Avec la porte on peut pas se blottir

Mais Alice pouvait aller et venir sans sortir

Se fâcher et la fermer à double tours

L’appeller, pas de soucis si se perdaient les clés

Contre l’improviste il y a une sonnette

Besoin de liberté?

Elle peut rester ouverte

Mais comme le bonheur était dans ses cordes

Alice n’a vu que midi à sa porte

Après avoir pleuré un autre fleuve

La voilà repartie dans la forêt, seule

Ce chapeau sur pattes pouvait courir

Fallait pas réfléchir avant d’offrir

On fait un rien de tout et de tout

Quelque-chose d’inutile

Fiez-vous à vos doutes et le goût de la vie

Devient volatile du tout au tout

Onder het voorwendsel zijn handschoenen te zijn vergeten

Het konijn liet hem thuis en volgens zijn plannen

Ze moest een ongeëvenaard geschenk tegenkomen

In plaats daarvan struikelt en struikelt Alice

Ze ging langs in het midden van de verrassing in de woonkamer

Zijn humeur groeide tot de grootte van een meloen

Beschaamd, snuit vastgelijmd achter het glas

Voorbereiding op het vertrek van meteorieten

Van een konijn, dat zich voelt als de geslagen ezel

Na het geven van dat mislukte cadeau

Het is de geluksbrenger die de meeste nog nooit hebben gezien

Je moest kloppen om nergens te komen

We doen niets en alles

iets nutteloos

Vertrouw op je twijfels en de smaak van het leven

Wordt helemaal volatiel

Met de deur kun je niet lekker liggen

Maar Alice kon komen en gaan zonder uit te gaan

Word boos en zwijg

Bel hem, geen zorgen als de sleutels kwijtraken

Uit het niets is er een deurbel

Vrijheid nodig?

Het kan open blijven

Maar zoals geluk in zijn snaren was

Alice zag alleen de middag voor haar deur

Na nog een rivier te hebben gehuild

Daar gaat ze weer in het bos, alleen

Deze hoed op poten kan rennen

Moet niet nadenken voordat je iets aanbiedt

We doen niets en alles

iets nutteloos

Vertrouw op je twijfels en de smaak van het leven

Wordt helemaal volatiel