L'heure du T - Ibrahim Maalouf, Oxmo Puccino

Soudain, la montre de la blonde tomba en panne

Les trois aiguilles ralentissaient

Tout ce qu’elle cherchait c'était un beau baobab

Qui allait s’ouvrir si elle rapetissait

Pourtant la belle est en retard

Le chapelier est fou comme si ils avaient rencard

Emprisonné entre le R et le U

Le lièvre de Mars ne sera jamais d’Avril

Affamé à l’instant T

Le loir déprime

Mais cette heure ne voit pas la fin du début

C’est l’heure du T

Le temps se dessine ici

Le même fil s'étire depuis des décennies

Pourquoi les rectos sont tous des signes verseau?

Pour quelles raisons dit-on merci, pas berceau?

En faisant rentrer le marsupial dans la théière

Le lièvre savait que l’eau serait meilleure

Aucun d’eux n’ayant la science infusée

Le loir dort car dans ses rêves il conduit une fusée

En attendant de se prendre un flash

Pour excès de vitesse, il demeure à l’heure du H

Comme un escalier qui mène vers le mur

Le chapelier nous verse des murmures nuls, qui font vibrer le fémur

Puis les muscles du lièvre, nostalgiques

Les souvenirs A, B, E, c'était juste hier

Ces buveurs depuis dix ans, ont le même âge

Le futur les empêchent de faire le ménage

Alors les tasses et les coupes s’entassent

On tourne autour d’un moment sans que le temps passe

Mais l’heure du T, Alice est en quête

Elle reste bloqué à cette lettre de l’alpha-bête

Coincée dans une seconde, la petite s’ennuie

Alors qu’elle doit s’en aller avant cette nuit

Elle retourna à la recherche de rien

Puis soudain, la première chose qui lui arriva de bien

Un tronc d’arbre s’ouvrit sans abracadabra

L’imprudente hésita, puis s’y engouffra

Plots ging het horloge van de blondine kapot

De drie naalden vertraagden

Het enige waar ze naar op zoek was, was een prachtige baobabboom

Wie zou er opengaan als ze kleiner werd?

Maar schoonheid is laat

Hoedenmaker gek alsof ze op een date zijn

Gevangen tussen R en U

Maarthaas zal nooit april zijn

Honger op het moment T

De slaapmuis is depressief

Maar dit uur kent geen einde aan het begin

Het is tijd voor de T

De tijd dringt hier

Dezelfde draad strekt zich al decennia uit

Waarom zijn alle rectos Waterman-tekens?

Waarom zeggen we dankjewel, niet wieg?

Door het buideldier in de theepot te stoppen

De haas wist dat het water beter zou zijn

Geen van hen heeft kennis doordrenkt

De slaapmuis slaapt omdat hij in zijn dromen een raket bestuurt

Wachten om een ​​flits te vangen

Voor te hard rijden blijft hij op tijd H

Als een trap die naar de muur leidt

De hoedenmaker giet ons nul gemompel, die het dijbeen trillen

Dan de spieren van de haas, nostalgisch

Herinneringen A, B, E, het was gisteren

Deze drinkers voor tien jaar, zijn even oud

De toekomst weerhoudt hen ervan om huishoudelijk werk te doen

Dus kopjes en kopjes stapelen zich op

We draaien om een ​​moment zonder dat de tijd verstrijkt

Maar het is tijd voor de T, Alice is op zoek

Ze loopt vast op die letter van het alfabeest

Vast in een seconde, de kleine verveelt zich

Wanneer ze voor vanavond moet gaan

Ze ging terug naar niets zoeken

Toen plotseling het eerste goede dat hem overkwam

Een boomstam geopend zonder abracadabra

De onvoorzichtige aarzelde en haastte zich er toen in