Un Jour Tu Pleures, Un Jour Tu Ris - IAM

Rappeur fanatique, maître en phonétique, rimeur ironique

Poète diabolique, un brin cynique

Un habitué de la scène mais pas un vétéran

Des beats, des rimes et des quatrains depuis prés de 7 ans

Alors vous qui critiquez ma musique samplée

Dorénavant sachez que je refuserai d'écouter

Les ânes qui se pâment

Qui croient tout savoir et qui me blâme

Je ne prête aucune intention aux dires hypocrites des profanes

Car j’ai le son qui pousse et épouse le swing de mes rimes

Question d’habitude acquise par des années de trime

J’ai du bon lyrics dans ma cafetière

Hé !

Je t’en sers une tasse, déguste-le à la petite cuillère

Mais cela n’a pas toujours été facile

La musique est loin d'être un chemin bordé de tulipes

A force de persévérance, beaucoup de travail et de la chance

On a commencé à récolter les fruits de l’endurance

Pourrais-je regretter, un jour, ce que j’ai fait?

Jamais !

J’ai trop donné, trop sacrifié pour ce métier

Les hauts et les bas se sont succédés

Les désillusions, les motivations se sont enchaînées

Mais j’ai toujours essayé de garder à l’esprit

Les montées, les descentes que j’ai du affronter dans la vie

Je sais aussi que mon périple est loin d'être fini

Car comme le soleil efface la nuit: un jours tu pleures un jours ris

Je me rappelle encore quand j'étais à l'école

Les livres, la lecture j’en avais ras le bol

Jamais de devoir rendu, ils ne savaient plus

Que faire de moi, leur cause était perdue

J’ai donné du fil à retordre à mes parents

J’ai bien mérité les roustes que j’ai prise à présent

Je l’avoue, j’ai déconné pendant pas mal de temps

Mais si s'était à refaire j’en referais autant

Puis j’ai grandi, maintenant c’est fini les conneries

Je suis le seul concerné par le chemin que je choisis

On me juge bizarre, quelque fois marginal

Les têtes vides pensent que je ne suis pas leur égal

Parce que je vis autrement, m’habille différemment

Que je ne corresponds pas aux critères du moment

Qu’importe je ne changerais pas pour un empire

Car qui sait demain ce que je pourrais devenir

Ainsi je vis pleinement mais n’oublie pas pour autant

Que ma destinée est soumise au bon vouloir du temps

Tout n’est pas blanc, tout n’est pas noir, c’est la vie

Un jours tu vis un jours tu meurs;

un jours tu pleures un jours tu ris

J’ai fait cette putain d’armée qui ne m’a rien apporté

On m’a forcé 365 jours à ne rien glander

«Cela fera de vous des hommes» Là ils font fausse route

Ce n’est rien d’autre qu’un an de perdu dans une vie déjà trop courte

Puis j’ai du bosser, qu’est-ce que j’en ai bavé

Huit heures par jour dans un satané atelier

Un chef collé à mon dos toute la sainte journée

A frapper sur la tôle à grands coups de maillet

J’ai conscience que la place que j’occupe aujourd’hui

N’est que la somme de tout ce que j’ai vécu jadis, oui

Je fus alors bien inspiré car je n’ai pas tenu compte

De ce qui se disait en ces temps là

Je les entends encore: «Allons ça ne marchera pas»

«C'est une musique de jeunes qui ne durera pas 6 mois»

Leur scepticisme n’a pas eu raison de ma foi

Jusqu'à présent j’ai eu raison, je touche du bois

Je commets des erreurs, j’ai des satisfactions

Mais je n’ai rien sur la conscience: pas de crime dans mon horizon

Mes chutes pour renforcer mon mental

Ce qui me fait penser à présent que certaines me firent moins mal

Alors je m'éclate chaque fois que je peux

Car nul ne sait si demain le temps sera ensoleillé ou pluvieux

Rien n’est acquis, rien n’est certain, rien n’est prédit

Car comme le soleil chassant la nuit: un jour tu pleures un jours tu ris

Fanatieke rapper, fonetiek meester, ironisch rijm

Boze dichter, een beetje cynisch

Een vaste klant op het toneel, maar geen veteraan?

Beats, rijmpjes en kwatrijnen al bijna 7 jaar

Dus jij die mijn gesamplede muziek bekritiseert

Weet vanaf nu dat ik zal weigeren te luisteren

De zwijmelende ezels

Die denken dat ze het allemaal weten en mij de schuld geven

Ik leen geen enkele intentie aan de hypocriete uitspraken van leken

Want ik heb het geluid dat de swing van mijn rijmpjes duwt en omhelst

Kwestie van gewoonte verworven door jaren van trimmen

Ik heb goede teksten in mijn koffiezetapparaat

Hoi !

Ik schenk je een kopje in, proef het met een theelepeltje

Maar het is niet altijd makkelijk geweest

Muziek is verre van een pad omzoomd met tulpen

Met doorzettingsvermogen, hard werken en geluk

We begonnen de vruchten te plukken van uithoudingsvermogen

Zou ik ooit spijt kunnen krijgen van wat ik heb gedaan?

Nooit !

Ik heb te veel gegeven, te veel opgeofferd voor deze baan

Ups en downs zijn gekomen en gegaan

De teleurstellingen, de motivaties zijn geketend

Maar ik heb altijd geprobeerd om in gedachten te houden

De ups en downs die ik in mijn leven heb moeten doorstaan

Ik weet ook dat mijn reis nog lang niet voorbij is

Want zoals de zon de nacht uitwist: op een dag huil je op een dag lachen

Ik herinner me nog toen ik op school zat

Boeken, lezen Ik was het zat

Nooit huiswerk, ze wisten het niet meer

Wat te doen met mij, hun zaak was verloren

Ik heb het mijn ouders moeilijk gemaakt

Ik heb de roustes die ik nu heb genomen wel verdiend

Ik geef het toe, ik heb een hele tijd zitten rommelen

Maar als ik het opnieuw zou moeten doen, zou ik hetzelfde doen

Toen groeide ik op, nu is de bullshit voorbij

Ik ben de enige die zich zorgen maakt over het pad dat ik kies

Ik word als raar beschouwd, soms als marginaal

Lege hoofden denken dat ik niet hun gelijke ben

Omdat ik anders leef, me anders kleed

Dat ik niet aan de criteria van het moment pas

Ik zou niet veranderen voor een imperium

Want wie weet morgen wat ik zou kunnen worden

Dus ik leef volledig maar vergeet niet

Dat mijn lot onderhevig is aan de grillen van de tijd

Het is niet allemaal wit, het is niet allemaal zwart, dat is het leven

Op een dag leef je op een dag dat je sterft;

op een dag huil je op een dag lach je

Ik heb dit verdomde leger gemaakt dat me niets heeft gebracht

Ik werd 365 dagen gedwongen om niet te rotzooien

"Daar worden jullie mannen van" Daar zijn ze op het verkeerde spoor

Het is niets anders dan een verloren jaar in een leven dat al te kort is

Toen moest ik werken, wat moest ik doen?

Acht uur per dag in een verdomde werkplaats

Een chef-kok bleef de hele heilige dag aan mijn rug

Met grote slagen van een hamer op het plaatwerk slaan

Ik ben me ervan bewust dat de plaats die ik vandaag inneem

Is gewoon de som van alles wat ik heb meegemaakt, yeah

Ik was toen goed geïnspireerd omdat ik er geen rekening mee hield

Van wat er in die dagen werd gezegd

Ik hoor ze nog steeds, "Kom op, het zal niet werken"

"Het is jongerenmuziek die geen zes maanden zal duren"

Hun scepsis overwon mijn geloof niet

Tot nu toe heb ik gelijk gehad, klop op hout

Ik maak fouten, ik heb voldoening

Maar ik heb niets op mijn geweten: geen misdaad aan mijn horizon

Mijn valpartijen om mijn geest te versterken

Waardoor ik nu denk dat sommigen me minder pijn doen

Dus ik heb plezier wanneer ik kan

Omdat niemand weet of het morgen zonnig of regenachtig weer wordt

Niets is zeker, niets is zeker, niets is voorspeld

Want zoals de zon die de nacht achtervolgt: op een dag huil je op een dag lach je