Benkei Et Minamoto - IAM

«Ta route s’arrête là, au bout de mon sabre…

Hargne du désespoir»

«Micro entre les dents, regard injecté de sang»

«Devant l’adversité les coudes se soudent»

Benkei et Minamoto

Sabre à 2 lames

Affûté, mon œil dans le dos

Vois au-delà

De l’instant figé sur la photo

Si paisible le récit que celui qui dénie ne peut saisir

C’est: Benkei et Minamoto

L’histoire, que je vais conter maintenant, s’est déroulée

En ces temps où les champs étaient secs, les moissons amères

Quand on portait haut l'étendard qu’on croulait

Sous la masse ignorante, et qu’on a fui au delà de la mer

Un beau jour de printemps, je déambulais seul

En train de rêvasser avec la voix des maîtres dans mes oreilles

Moi aussi je maîtrise l’art de noircir les feuilles

Il m’a dit on m’appelle Saito Musashibo Benkei

Et si tu veux on ira batailler côte à côte

Toute façon que peut-on perdre?

Advienne que pourra

Si la fin est heureuse on posera l’empreinte sur l'époque

On restera à jamais les plus grands des samouraïs

Depuis ce jour, nos 2 lames inséparables

Ont tailladé les gorges trempées dans le mensonge

Personne ne tient ces cous en laisse, on est isolé c’est pas grave

La fin de leur règne je l’ai vu arriver en songe

Parce qu’ils se roulent comme des porcs dans des manières ignobles

Ils n'écoutent plus leurs cœurs, ils écoutent des cartes

Ils se disent aigles et chantent comme des rossignols

Loin de tout ça dans notre clan on préfère les carpes

Jour après jour, nos techniques de sabotage

Ont fait leurs preuves, mais en face il en arrive beaucoup

S’il faut retenir les colères de l’orage

Mon frère le fera dans l’honneur je partirai par Seppuku

Promenant sans répit nos ombres dans le paysage

Déjouant les pièges et les complots, on a dû évoluer

A terrain découvert souvent délivrant le message

Que le vent et le temps eux-mêmes n’ont pas su altérer

Partis sur la terre de nos maîtres, affiner nos techniques

Au milieu des bambous de pierre, la voie s’est révélée

Elle nous a enseigné comment avoir un style unique

A le polir sans cesse car rien n’est jamais parfait

Défendant notre honneur contre perfidie et traitrise

Dos à dos ruisselant de sang dans la boue enlisés

Si la survie dépend de notre degré de maîtrise

Qu’Achinam garde nos ennemis où sur le sol leurs têtes pourraient rouler

Le corps et l’esprit forgés par le feu de mille batailles

Et sans feindre, on a porté la flamme à chacun de nos pas

Chacun de nous, gardien de l’autre sans faille

Et loyal, le sens de nos Haïkku possède la puissance d’un Naginata

Depuis ce jour où mutuellement on a testé nos rimes

J’ai croisé le fer avec mon frère dans tout le royaume

Repoussant maintes fois les assauts de jeunes rônins avides

Le sabre au poing, on a fait rougir toutes les scènes d’Europe

Et si la chance vient à tourner quelque part sur la route

Aussi sur qu’on m’appelle Benkeï, ça ne nous arrêtera pas

Et quand leurs flèches voleront sur moi, je demeurerai debout

Et nous partirons, lui dans l’honneur et moi la clameur des combats

Benkei et Minamoto

Sabre à 2 lames

Affûté, mon œil dans le dos

Vois au-delà

De l’instant figé sur la photo

Si paisible le récit que celui qui dénie ne peut saisir

C’est: Benkei et Minamoto

"Je weg eindigt daar, aan het einde van mijn zwaard...

Woede van wanhoop»

"Mic tussen de tanden, bloeddoorlopen stare"

"In het aangezicht van tegenspoed blijven de ellebogen aan elkaar"

Benkei en Minamoto

2 mes sabel

Scherp, mijn oog in de rug

verder kijken

Vanaf het moment bevroren op de foto

Zo vredig het verhaal dat hij die ontkent het niet kan bevatten

Het is: Benkei en Minamoto

Het verhaal, dat ik nu ga vertellen, ontvouwde zich

In die tijd dat de velden droog waren, waren de oogsten bitter

Toen we de standaard hoog droegen die we verkruimelden

Onder de onwetende menigte, en vluchtte over de zee

Op een mooie lentedag dwaalde ik alleen rond

Dagdromen met de stem van de meesters in mijn oren

Ook ik heb de kunst van het zwart maken van de bladeren onder de knie

Hij vertelde me dat ze me Saito Musashibo Benkei . noemen

En als je wilt, vechten we zij aan zij

Hoe dan ook, wat kunnen we verliezen?

Wat er ook gebeurt

Als het einde goed is, zetten we de afdruk op de tijden

We zullen voor altijd de grootste samoerai zijn

Sinds die dag zijn onze 2 onafscheidelijke mesjes

Heb keel doorgesneden gedrenkt in leugens

Niemand heeft deze nekken aan de lijn, we zijn geïsoleerd, dat is oké

Het einde van hun regeerperiode zag ik aankomen in een droom

Omdat ze op gemene manieren rondrollen als varkens

Ze luisteren niet langer naar hun hart, ze luisteren naar kaarten

Ze noemen zichzelf adelaars en zingen als nachtegalen

Verre van dat alles in onze clan geven we de voorkeur aan karper

Dag na dag, onze sabotagetechnieken

Zijn bewezen, maar in het gezicht gebeurt er veel

Als we de woede van de storm moeten tegenhouden

Mijn broer zal het doen ter ere dat ik zal vertrekken door Seppuku

Meedogenloos onze schaduwen over het landschap laten lopen

Verijdelde vallen en plots, we moesten evolueren

Open terrein brengt vaak de boodschap

Dat wind en tijd zelf niet konden veranderen

Gegaan naar het land van onze meesters, onze technieken aanscherpen

Temidden van stenen bamboe de weg onthuld

Ze leerde ons hoe we een unieke stijl kunnen hebben

Blijf het polijsten want niets is ooit perfect

Onze eer verdedigen tegen verraad en verraad

Rug aan rug druipend bloed in de modderige modder

Als overleven afhangt van onze mate van beheersing

Laat Achinam onze vijanden houden waar op de grond hun hoofden zouden kunnen rollen

Lichaam en geest gesmeed door het vuur van duizend veldslagen

En zonder te doen alsof, droegen we de vlam bij elke stap

Ieder van ons, elkaars onfeilbare voogd

En loyaal, de betekenis van onze Haikku bezit de kracht van een Naginata

Sinds die dag dat we elkaars rijmpjes testten

Ik kruiste de zwaarden met mijn broer over het hele koninkrijk

Herhaaldelijk de aanval van hebzuchtige jonge ronin afweren

Met het zwaard in de hand lieten we alle stadia van Europa blozen

En als het geluk zich ergens op de weg zou keren

Zo zeker als ze me Benkeï noemen, dat houdt ons niet tegen

En wanneer hun pijlen over mij vliegen, zal ik staan

En we gaan, hij ter ere en ik in het rumoer van de strijd

Benkei en Minamoto

2 mes sabel

Scherp, mijn oog in de rug

verder kijken

Vanaf het moment bevroren op de foto

Zo vredig het verhaal dat hij die ontkent het niet kan bevatten

Het is: Benkei en Minamoto