La Part Du Démon - IAM

J’voulais être comme eux, draguer les minches

Craquer les francs devant, mais l’vent, mes potes braquaient les riches

Sans sentiments… méfiant à paranoïaque

La part du démon

C’est tout ce qu’il reste, tu le sais, ouais

Un parcours ouvert aux forceps depuis «Concept «Nos vinyls classiques font briller ton set

Non, Attends, c’est pas ça le début

Comment ça commence?

Ah ouais…

On était des petits ordinaires, des gosses tranquilles

On nous a vendu la fiche d’une vie rose en kit

On a vu les élus et leur clique tremper dans les mics-macs

Et des jeunes manger 1 an pour un fric frac

Les plats de la maison chassés par des big mac

Et des frangines se vendre pour un it bag

Le prisme de la vie déforme et enlaidit le décor

Les épaules abîmées à force d’enfoncer les portes

La rue, les bad lieutenants, méthodes musclées

On aurait préféré ne pas être des suspects

On connaît les causes, rien dans l’assiette

Alors on tue le temps au mur avec un spliff et la 16

Les gens ont peur, enfermés dans les maisons

Ils connaissent notre colère mais ignorent ses raisons

L’ascenseur est scellé, en bas c’est la mêlée

Pas le choix on bifurque et passe par l’escalier, ouais

Quartiers en péril, bâtis au pied de l’Etna

L’envoi des troupes ne peut être qu’un autre Vietnam

Ils coupent les aides, ça vend de la zeb

Conservent les rêves où poussent les dreads

Leurs mots s’abattent comme les plaies d’Egypte

En ces lieux où l’espoir s’appelle FDJ

La vie est comme un gâteau, servi sur le béton

Ne reste que pour nous, la part du démon

''C'est vrai qu’on était pas méchants, mais que maintenant''

''Le fou rire vient tout comme le cafard… tu captes ça?''

''On croit plus en rien on sort juste la face''

''Eux la colombe, ils l’ont shootée direct au décollage''

''C'est vrai qu’on était pas méchants, mais que maintenant''

''Le fou rire vient comme le cafard… tu captes ça?''

''Qui me donne la force de briser mes entraves ?''

''Ma famille, mes amis ils le savent''

Des rêves plein le baluchon on débarque, au départ

Persuadés d'être alignés, égaux sur la ligne de départ

Et puis tu grandis et tu captes, le jeu est trop faussé

Ils partent en Ferrari, tu veux faire quoi dans une Deuch cabossée

Ça festoie à l'étage, en bas on se bat pour les miettes

A chacun sa fourchette et en plus ils veulent pas couper le cake

L’incertain sur la tête, on prend des risques au max

2 -3 bulles d’air, histoire de ne pas finir étouffés sous les taxes

A boire la tasse trop souvent, peur de nager

Aucune bouée d’argent, aucun compte à l'étranger, habilement cachés

Pendant qu’ils se marrent, nous on déchante et on rentre le ventre

Marre de rajouter des crans pendant qu’eux s’en mette plein la panse

A trop se crever le cul pour nada l’envers devient l’endroit

Et on finit par croire qu’au final c’est le taf qui paye pas

Alors ça pète quand ça fissure sous la toiture

Et la cure guette, chaque jour nous conduit à une fin de mois dure

Invités à la fête c’est nous qui faisons le service

Et comme les cordonniers c’est nous qui sommes les plus mal servis

La vie est comme un gâteau, posée là sur le béton

Ne reste que pour nous la part du démon

''C'est vrai qu’on était pas méchants, mais que maintenant''

''Le fou rire vient tout comme le cafard… tu captes ça?''

''On croit plus en rien on sort juste la face''

''Eux la colombe, ils l’ont shootée direct au décollage''

''C'est vrai qu’on était pas méchants, mais que maintenant''

''Le fou rire vient comme le cafard… tu captes ça?''

''Qui me donne la force de briser mes entraves ?''

''Ma famille, mes amis ils le savent''

On était tous des anges à l'école, le diable est apparu en cherchant du taf

quand on a serré la pogne à Eole

Ik wilde zijn zoals zij, flirten met minches

Barst de frank vooraan, maar de wind, mijn vrienden beroofden de rijken

Zonder gevoelens...verdacht tot paranoïde

Het aandeel van de demon

Het is alles wat er nog over is, je weet het, yeah

Een cursus die openstaat voor pincetten sinds "Concept" Onze klassieke vinyls laten je set schitteren

Nee, wacht, dat is niet het begin

Hoe begint het?

O ja…

We waren gewone kinderen, stille kinderen

We kregen het blad van een roze leven in kitvorm verkocht

We hebben de uitverkorenen en hun kliek zien ploeteren in de mics-macs

En jongeren eten 1 jaar oud voor een dollar

Huismaaltijden opgejaagd door big macs

En zussen verkopen voor een it-bag

Het prisma van het leven vervormt en maakt het landschap lelijk

Schouders beschadigd door kapotte deuren

De straat, de slechte luitenants, harde methoden

We zijn liever geen verdachten

We kennen de oorzaken, niets op het bord

Dus doden we de tijd aan de muur met een spliff en de 16

Mensen zijn bang, opgesloten in huizen

Ze kennen onze woede, maar negeren de redenen ervan

De lift is verzegeld, beneden is er een strijd

Geen keus, we vertakken zich en gaan de trap op, yeah

Buurten in gevaar, gebouwd aan de voet van de Etna

Troepen sturen kan alleen een ander Vietnam zijn

Ze snijden hulp, het verkoopt zeb

Houd de dromen vast waar de dreads groeien

Hun woorden vallen als de plagen van Egypte

Op deze plaatsen waar hoop FDJ . wordt genoemd

Het leven is als cake, geserveerd op beton

Alleen overgelaten aan ons, het deel van de demon

''Het klopt dat we niet slecht waren, maar nu''

"Het gegiechel komt net als de kakkerlak... snap je dat?"

''We geloven nergens meer in, we laten alleen het gezicht zien''

''Ze de duif, ze schoten hem recht bij het opstijgen''

''Het klopt dat we niet slecht waren, maar nu''

"Het gegiechel komt als de kakkerlak... snap je dat?"

''Wie geeft mij de kracht om mijn boeien te breken?''

''Mijn familie, mijn vrienden, ze weten het''

Dromen vullen de bundel waar we van boord gaan, bij de start

Overtuigd om uitgelijnd te zijn, gelijk op de startlijn

En dan groei je en pak je op, het spel is te scheef

Ze gaan Ferrari, wat wil je doen in een gedeukte Deuch

Boven is het feest, beneden vechten we om de kruimels

Ieder zijn eigen vork en bovendien willen ze de taart niet aansnijden

De onzekerheid op het hoofd, we nemen risico's tot het uiterste

2-3 luchtbellen, zodat je niet gesmoord wordt in belastingen

Te vaak de beker drinken, bang om te zwemmen

Geen geldboeien, geen rekeningen in het buitenland, slim verstopt

Terwijl ze lachen, raken we gedesillusioneerd en stoppen we onze buiken in

Moe van het toevoegen van inkepingen terwijl ze hun maag vol krijgen

Om de kont te veel te laten barsten voor nada, wordt het omgekeerde de plaats

En uiteindelijk geloven we dat het uiteindelijk de baan is die niet loont

Dus het ontploft als het barst onder het dak

En de genezing wacht, elke dag brengt ons naar een moeilijk einde van de maand

Gasten op het feest doen wij de service

En net als de schoenlappers zijn wij het meest achtergesteld

Het leven is als een taart, liggend op het beton

Alleen voor ons blijft het deel van de demon

''Het klopt dat we niet slecht waren, maar nu''

"Het gegiechel komt net als de kakkerlak... snap je dat?"

''We geloven nergens meer in, we laten alleen het gezicht zien''

''Ze de duif, ze schoten hem recht bij het opstijgen''

''Het klopt dat we niet slecht waren, maar nu''

"Het gegiechel komt als de kakkerlak... snap je dat?"

''Wie geeft mij de kracht om mijn boeien te breken?''

''Mijn familie, mijn vrienden, ze weten het''

We waren allemaal engelen op school, de duivel verscheen op zoek naar werk

toen we grip kregen op Aeolus