Trotteuse - IAM

J’veux pas de pitié

Je cherche pas à tricher

J’aurais dû faire ci ou ça

Je cherche pas à briller

J’espère être ce bon garçon qui aimait le sport et les sciences

Ce sort m’a laissé en plan, désolé 'man j’ai dû l’essence

Bordel dans la chambre, bordel dans ma vie,

Faiseur de week-ends fracassants, assurance dans la boîte à gants

J’ai fait les quatre cents coups ici et là, ici hélas

J'étais tranquille assis sur ma branche, ces connards ont scié l’arbre

J’veux pas qu’il y ait un doute, que dans la soupe j’crache

, ainsi porté l’ultime coup de hache

coup de grâce, mon cœur noyé sous deux brasses

Mais c'était comme ça, le rap dans le mien prenait beaucoup de place

Depuis, le sablier pleure, ma plume strie beaucoup de pages

Vos noms, vos sourires lumineux planent dans beaucoup de marges

C’est fou, nous sommes de simples pantins, j’n'écris pas ces mots en vain

Trop fier de crier enfin, je suis le fils de gens bien

Je suis l’enfant de gens sains

Marcher devant les autres pour au final les laisser passer

J’veux pas de pitié, j’veux pas de révolte

Cherche pas à tricher, j’vis dans mon époque

J’dois porter ce poids, fardeau de mes fautes

Car hier est parti, et la trotteuse fauche

J’aurais dû faire ça, pas lâcher l'école

Cherche pas à briller, j’vis dans mon époque

J’dois porter ce poids, fardeau de mes fautes

Car hier est parti, et la trotteuse fauche

Je me souviens très bien, parfois ça gargouillait dans l’bide, d’où la hantise

du frigo vide

Mon père n’arrêtait pas d’partir, parce qu’il fallait bien le remplir

Et l’avenir presque tracé, finir les poumons encrassés

Cette vie-là voulait m’terrasser, pour trente ans j’me suis vacciné

J’viens d’où on craignait souvent l’pire chaque fois que le facteur passait

Là où la chance se faisait languir, combien sont partis la tenter?

Moi j’voulais faire mon truc pénard, surtout pas finir dans les brèves

Un temps victime de mes cauchemars, j’ai su redevenir le roi d’mes rêves

J’ai pu enjamber tous leurs pièges, accroché à mes convictions

Avec dans le cortège, ma foi, mes couilles et mon éducation

J’mérite aucune acclamation, j’suis tellement loin d’la perfection

Parce qu’au final, j’suis juste un gars qui kiffe et partage sa passion

J’crains trop l’revers de la médaille pour en foutre une sur ma poitrine

À l’heure où tous veulent être stars, j’essaie toujours d'être un artiste

J’trace ma route quoiqu’il arrive, au mépris du qu’en-dira-t-on

Sans savoir si au bout d’la piste, y’aura des fleurs ou des chardons

J’veux pas de pitié, j’veux pas de révolte

Cherche pas à tricher, j’vis dans mon époque

J’dois porter ce poids, fardeau de mes fautes

Car hier est parti, et la trotteuse fauche

J’aurais dû faire ça, pas lâcher l'école

Cherche pas à briller, j’vis dans mon époque

J’dois porter ce poids, fardeau de mes fautes

Car hier est parti, et la trotteuse fauche

ik wil geen medelijden

Ik probeer niet vals te spelen

Ik had dit of dat moeten doen

Ik ben niet op zoek om te schitteren

Ik hoop die brave jongen te zijn die van sport en wetenschap hield

Deze spreuk liet me in de steek, sorry 'man, ik moest gas geven'

Rommel in de slaapkamer, rotzooi in mijn leven,

Smashing weekend maker, verzekering in het handschoenenkastje

Ik maakte de vierhonderd slagen hier en daar, hier helaas

Ik zat stil op mijn tak, die klootzakken die van de boom waren afgezaagd

Ik wil niet dat er enige twijfel over bestaat, dat ik in de soep spuug

, waardoor de genadeslag van de bijl

coup de genade, mijn hart verdronk onder twee vadems

Maar zo was het, de rap in de mijne nam veel ruimte in beslag

Sindsdien huilt de zandloper, mijn pen streept vele pagina's

Je namen, je stralende glimlach zweeft in vele marges

Het is gek, we zijn slechts marionetten, ik schrijf deze woorden niet tevergeefs

Te trots om eindelijk te schreeuwen, ik ben de zoon van goede mensen

Ik ben het kind van verstandige mensen

Loop voor anderen om ze eindelijk te laten passeren

Ik wil geen medelijden, ik wil geen rebellie

Probeer niet vals te spelen, ik leef in mijn tijd

Ik moet dit gewicht dragen, last van mijn fouten

Want gisteren is voorbij en de tweede hand maait

Ik had dat moeten doen, niet voortijdig stoppen met school

Probeer niet te schijnen, ik leef in mijn tijd

Ik moet dit gewicht dragen, last van mijn fouten

Want gisteren is voorbij en de tweede hand maait

Ik herinner me heel goed, soms borrelde het in de buik, vandaar de beklijvende

lege koelkast

Mijn vader ging steeds weg, want die moest gevuld worden

En de toekomst bijna uitgestippeld, maak de verstopte longen af

Dit leven wilde me neerhalen, dertig jaar lang werd ik gevaccineerd

Ik kom van waar we vaak het ergste vreesden elke keer dat de postbode langskwam

Waar het geluk wegkwijnde, hoeveel gingen het proberen?

Ik, ik wilde mijn penard-ding doen, vooral om niet in het kort te eindigen

Een tijdsslachtoffer van mijn nachtmerries, ik wist hoe ik weer de koning van mijn dromen kon worden

Ik zou over al hun attributen kunnen stappen, vasthoudend aan mijn overtuigingen

Met in de processie, mijn geloof, mijn ballen en mijn opleiding

Ik verdien geen bijval, ik ben zo ver van perfectie

Want uiteindelijk ben ik gewoon een man die zijn passie leuk vindt en deelt

Ik ben te bang voor de andere kant van de medaille om er een op mijn borst te zetten

Als iedereen sterren wil zijn, probeer ik nog steeds een artiest te zijn

Ik traceer mijn route, wat er ook gebeurt, in weerwil van wat zal worden gezegd

Zonder te weten of er aan het einde van de baan bloemen of distels zullen zijn

Ik wil geen medelijden, ik wil geen rebellie

Probeer niet vals te spelen, ik leef in mijn tijd

Ik moet dit gewicht dragen, last van mijn fouten

Want gisteren is voorbij en de tweede hand maait

Ik had dat moeten doen, niet voortijdig stoppen met school

Probeer niet te schijnen, ik leef in mijn tijd

Ik moet dit gewicht dragen, last van mijn fouten

Want gisteren is voorbij en de tweede hand maait