Spartiate Spirit - IAM

Tu vois c’team sur la grille de départ, c’est nous

Fiers, passionnés, prêts à tout, sauf plier les genoux

Six mecs anodins, vaillants Paladins

Six tueurs furtifs à l’esprit vif comme Aladin

Unir nos compétences, c'était croiser nos destins

De cette alliance naquit une arme dont les mots sont les plus craints

Entre mortelles tirades, et sanglantes ritournelles

Nos vers ont survolé le globe le rasant de leurs ailes

Nés d’une cité réputée pour ne pas fermer sa gueule

Marseillais, ouais c’est vrai, beaucoup trop d’orgueil

Volontaires, décidés, prêts à dessiner nos destinées

Et fuir le sort de ces troupes décimées

Et le temps a filé, nous pris dans ses filets

Ballotés entre drames persos et cris de nouveaux nés

Entre furieux assauts, et repos du guerrier

En plein coeur d’une bataille un jour l’un de nous s’est écroulé

Qu’il en soit ainsi, rien n’est éternel

La félonie guette le détour de chaque ruelle

Toujours en alerte, les cinq sens en éveil

Trop de blessures, fallait bien qu’un jour la bête se réveille

Sous le feu du soleil, ou les pluies torrentielles

Soumis à lui mais notre quête elle n’attend rien du ciel

Nos convictions nous poussent, la technique fait le reste

Je ne sais pourquoi le bruit du fracas des phrases nous appelle

C’est notre bushido, entre sourire et larme

Servir la rime ultime jusqu'à ce que la mort nous désarme

A repousser sans cesse la charge de haineux déchainés

Tu nous trouveras toujours là, droits, au bout de ce défilé

Spartiate Spirit !

Toujours là, ouais !

Ouais, toujours là !

Toujours là…

Spartiate Spirit !

Toujours là…

Sur nous, même le temps s’effrite…

Spartiate Spirit !

Dans ces jours les plus tragiques, on a jamais perdu la foi cédant à la panique

On préserve l'éthique, ça s’entend dans les titres

Pas un instant ne fut bafoué le sens du mot équipe

Nos mains forgaient nos armes, dans le bain de nos âmes

C’est un savant dosage pour pas gober du prozac

Et quand on rentre seul, on fait face à l’espace

Il faut savoir qu’on partira tous sans laisser de traces

Du moins physiquement, égaux devant la mort

Le Vieux se fout pas mal de nos cinquante disques d’or

Il te dira le vent, il soufflera le chant

Des p’tits rats militants, terrorisant des éléphants

C’est vrai l’histoire est belle, parce qu’on l'écrit ensemble

Pour quelques décibels met parfois nos lèvres en sang

Entends c’est ça ouais ensembles

Parce que c’est ce qui restera les jours où on sera tous en cendres

On a forcé les portes, affronté les tempêtes

Un vécu dur qui tournerait tes idoles en tapettes

On est ces mecs au casque noir sur la moto

Fallait pas se frotter à Benkei et Minamoto

Laisse nous kiffer nos heures, tous seuls dans notre coin

On fait du rap, pourquoi dire qu’on en veut à ton pain

Avec du cash, ou du sable dans les fouilles

On apparaît toujours avec l’aimable autorisation d’nos couilles

Et quand viendront les comptes et qu’on sera tombés

Tu pourras dire: «Putain le rap mais qu’est-ce qu’ils l’ont aimé !»

En attendant ce jour qu’ils goûtent à nos lames effilées

Tu nous trouveras toujours là, droits, au bout de ce défilé

Spartiate Spirit

«Dans cet étroit corridor leur nombre ne comptera pas et vague après vague leur

assauts SE BRISERONT !

sur nos boucliers.»

Je ziet dit team op de startgrid, wij zijn het

Trots, gepassioneerd, klaar voor alles behalve de knieën buigen

Zes onschuldige kerels, dappere Paladins

Zes gevatte stealth-moordenaars zoals Aladdin

Het verenigen van onze vaardigheden betekende het kruisen van ons lot

Uit deze alliantie werd een wapen geboren waarvan de woorden het meest worden gevreesd

Tussen dodelijke tirades en bloedige refreinen

Onze wormen vlogen over de aardbol en scheren er met hun vleugels overheen

Geboren in een stad die bekend staat om zijn mond niet te houden

Marseillais, ja het is waar, te veel trots

Vrijwillig, vastberaden, klaar om ons lot vorm te geven

En ontvlucht het lot van deze gedecimeerde troepen

En de tijd is gevlogen, heeft ons gevangen in zijn netten

heen en weer geslingerd tussen persoonlijke drama's en pasgeboren kreten

Tussen woedende aanvallen en de rust van de krijger

Midden in een gevecht viel op een dag een van ons

Het zij zo, niets is voor altijd

Verraad loert in elk steegje

Altijd alert, alle vijf zintuigen alert

Te veel wonden, op een dag moest het beest wakker worden

Onder de gloed van de zon, of stortregens

Aan hem onderworpen, maar onze zoektocht verwacht ze niets van de hemel

Onze overtuigingen drijven ons, technologie doet de rest

Ik weet niet waarom het geluid van de crash van zinnen ons roept

Dit is onze bushido, tussen glimlach en traan

Serveer het ultieme rijm tot de dood ons ontwapent

Voortdurend de aanval van ontketende haters afweren

Je vindt ons daar altijd aan het einde van deze parade

Spartaanse geest!

Nog steeds, ja!

Ja, nog steeds daar!

Nog altijd daar…

Spartaanse geest!

Nog altijd daar…

Voor ons brokkelt zelfs de tijd af...

Spartaanse geest!

In die meest tragische dagen hebben we nooit het vertrouwen verloren en plaatsgemaakt voor paniek

We behouden ethiek, het is te horen in de titels

Geen moment werd de betekenis van het woord team overtreden

Onze handen smeedden onze wapens, in het bad van onze zielen

Het is een slimme dosis om geen prozac te slikken

En als we alleen naar binnen lopen, worden we geconfronteerd met de ruimte

Ik moet weten dat we allemaal zullen vertrekken zonder een spoor achter te laten

In ieder geval fysiek, gelijk voor de dood

De oude man geeft niets om onze vijftig gouden platen

Hij zal je de wind vertellen, hij zal het lied blazen

Militante kleine ratten, die olifanten terroriseren

Het is waar dat het verhaal mooi is, want we schrijven het samen

Voor een paar decibel worden onze lippen soms bloederig

Hoor dat is het ja samen

Want dat is wat er zal blijven op de dagen dat we allemaal as zijn

We forceerden de deuren, trotseerden de stormen

Een hard leven dat je idolen in flikkers zou veranderen

Wij zijn die zwarte helm vinden op de fiets

Moet niet rotzooien met Benkei en Minamoto

Laten we genieten van onze uren, helemaal alleen in onze hoek

We rappen, waarom zeggen we dat we je brood willen

Met contant geld, of zand in de opgravingen

We verschijnen altijd met dank aan onze ballen

En als de rekeningen komen en we down zijn

Je kunt zeggen: "Fuck the rap, maar wat vonden ze ervan!"

In afwachting van die dag proeven ze onze scherpe messen

Je vindt ons daar altijd aan het einde van deze parade

Spartaanse geest

"In deze smalle gang zal hun aantal niet tellen en zwaai na zwaai hun"

aanvallen ZULLEN BREKEN!

op onze schilden.”