Notre Dame Veille - IAM

Quand la nuit couvre les trottoirs millénaires de cette ville

Malaise, tu sens que la tension couve

Ere glacière mec, dur à piger

Comme la banquise elle vit des années figées

Han !

Marseille la nuit p’tit

Où les cerveaux s'éveillent pour travailler les victimes

Centre interlope où on a fait nos armes

Sortie de cabaret, on croise de vulgaires loques

Le feu est dans nos cœurs même si maintes fois refroidi

La peur ici est une maladie

Si bien que les paluches que tu serres sont à demi-ennemies

Et les pifs sont les mêmes qu'à Miami

Assis sur les terrasses, les yeux dans les étoiles

On cherche où est la foi pour ne pas mettre les voiles

Ouais, pour fuir ils boivent

Une vie rude, là où naissent et meurent les braves

Légendes sur les quais du port au nord de la ville

Je perpétue l’honneur et le nom de ma famille

C’est ça, IAM d’où il y a rien ou si peu

De ces pâtés d’rues, bordés de snacks miteux

Dire qui est qui c’est dur

La BAC et les crapules tournent à trois dans les voitures

Le contrôle frôlera la bavure à chaque fois, maintenant c’est sûr

Vu c’qu’ils portent à la ceinture

Marseille la nuit, les aires sous réverbères

Le sort vise les mêmes et se tue à t’faire perdre

Bocal empoisonné avec plein de locataires

Pour s’tirer d’là, beaucoup vendent père-mère

Là on rentre sur les bords de la spirale

On chie sur les élèves et vendent que des mirages

Mais c’est la Cour d’justice et pas des miracles

Et tu va passer ta vie à valser là sur le pinacle

Ecoute, on a grandi avec des voyous

Cette vie j’la rêve pas, moi j’veux tailler ma route

Voyage au bout de l’enfer, au fric marié on joue

A la roulette russe avec cinq balles dans le barillet

Marseille centre ville, dès que le soleil tombe

C’est Crypte show, l’atmosphère est vile

Les artères se vident, le cœur n’a plus d’pouls

Et les porches garnis de pauvres gars qu’ont plus d’sous

Notre Dame veille, la nuit s'étend

Ombres titubantes, atmosphère pesante

Remplissent les rues réputées peu clémentes

Pris entre beau temps et blattes géantes

La ville vit, nerf à vif, à jamais virulente

«Marseille, c’est le vrai deal

Tu danses et wop sur les mots du frère Chill»

Wanneer de nacht de duizendjarige trottoirs van deze stad bedekt

Onrust, je voelt de spanning sudderen

IJstijd man, moeilijk te krijgen

Net als de ijsschots leeft ze bevroren jaren

Han!

Marseille 's nachts klein

Waar de hersenen ontwaken om de slachtoffers te bewerken

Onderwereldcentrum waar we onze tanden knippen

Als we uit het cabaret komen, komen we vulgaire vodden tegen

Vuur is in onze harten, hoewel vaak gekoeld

Angst is hier een ziekte

Dus de handen die je samenknijpt zijn half vijandig

En de pifs zijn hetzelfde als in Miami

Zittend op de terrassen, ogen in de sterren

We zoeken waar het geloof is om niet uit te varen

Ja, om te ontsnappen drinken ze

Een ruig leven, waar de dapperen worden geboren en sterven

Legendes op de havenkades ten noorden van de stad

Ik bestendig de eer en de naam van mijn familie

Dat is het, IAM van waar niets of zo weinig is

Van deze straatblokken, omzoomd met louche snacks

Zeggen wie wie is is moeilijk

De BAC en de schurken worden drie in de auto's

De bediening zal elke keer bijna braam zijn, dat is zeker

Gezien wat ze aan de riem dragen

Marseille 's nachts, gebieden onder lantaarnpalen

De spreuk richt zich op hetzelfde en pleegt zelfmoord om je te laten verliezen

Vergiftigde pot met veel huurders

Om daar weg te komen, verkopen velen vader-moeder

Hier gaan we aan de randen van de spiraal

We schijten op de studenten en verkopen alleen luchtspiegelingen

Maar het is het Hof van Justitie en geen wonderen

En je zult je leven doorbrengen met walsen daar op de top

Kijk, we zijn opgegroeid met misdadigers

Ik droom dit leven niet, ik wil mijn weg banen

Reis naar het einde van de hel, getrouwd geld dat we spelen

In Russische roulette met vijf ballen in het vat

Marseille centrum, zodra de zon ondergaat

Het is Crypte-show, de sfeer is gemeen

De slagaders zijn leeg, het hart heeft geen hartslag

En de veranda's vol met arme jongens die meer geld hebben

Notre Dame kijkt toe, de nacht strekt zich uit

Duizelingwekkende schaduwen, zware atmosfeer

Vul de straten waarvan bekend is dat ze guur zijn

Gevangen tussen mooi weer en gigantische kakkerlakken

De stad leeft, zenuwslopend, voor altijd virulent

"Marseille is het echte werk"

Je danst en zingt op de woorden van Brother Chill"