Mado - IAM

La mort n’est pas une fin mais un commencement

Une issue de secours fuyant ce monde dément

Qui un soir divers s’est ouvert sur un être cher

Blessant sa mère dans son âme et sa chère

Mais elle n’est pas morte, non ne pleurez pas

Elle sait maintenant ce que nous ne savons pas

Et siègera dorénavant auprès des plus grands

Ceux qui ont fait du monde ce qu’il est maintenant

Mado, où tu es à présent tout est bien plus beau

On ne tourne plus le dos à ta couleur de peau

Et de là-haut tu dois savoir que juste un peu plus bas

Ton absence laisses un vide qui ne se comble pas

Non, elle n’est pas morte, elle s’est endormie

Elle s’est éveillée, du songe de la vie

Flirtant avec les brises et les alizés

Se jouant des frontières à ne pas dépasser

Pourtant elle est là, elle n’est pas parti

Vivant encore, au plus profond de notre esprit

Elle y restera jusqu'à la fin des temps

Car la mort n’est pas une fin, mais un recommencement

De dood is geen einde maar een begin

Een ontsnappingsroute uit deze gekke wereld

Wie op een verschillende avond opende over een geliefde?

Zijn moeder pijn doen in zijn ziel en zijn liefste

Maar ze is niet dood, nee niet huilen

Ze weet nu wat wij niet weten

En voortaan zal zitten met de grootste

Degenen die de wereld hebben gemaakt tot wat het nu is

Mado, waar je nu bent is alles veel mooier

We keren je huidskleur niet langer de rug toe

En van daarboven zou je dat een beetje naar beneden moeten weten

Je afwezigheid laat een leegte achter die niet kan worden opgevuld

Nee, ze stierf niet, ze viel in slaap

Ze ontwaakte, uit de droom van het leven

Flirten met de wind en de passaatwinden

Spelen met grenzen die je niet mag overschrijden

Toch is ze er, ze is niet weggegaan

Nog steeds in leven, diep in onze gedachten

Ze blijft daar tot het einde der tijden

Want de dood is geen einde, maar een nieuw begin