Libère Mon Imagination - IAM

Les cinq sens bien affûtés, je suis prêt

La musique fait son entrée dans ma tête, je me laisse guider

Je me retrouve dans un endroit où tout est blanc

Est-ce le Paradis?

Pourtant une odeur de sang

Flotte juste au-dessus du charley ouvert

Qui guide ma plume et mon esprit dans ces quelques vers

Pour chaque mot gravé, une goutte de sueur

De ceux qui sont tombés dans ces champs de malheur

Leur vie ne tenait qu'à une chaîne

Mais leurs âmes libres planent aujourd’hui dans les plaines

Ils ont passé leur vie entre la mort et l’amour

Ma couleur de peau me le rappelle tous les jours à chaque fois que

Le tempo libère mon imagination

Me rappelle que ma musique est née dans un champ de coton

L'île de Gorée, à l’origine de ma plume

De mon rythme résonnent des plaintes sinistres

Qu’on entend dans nos versets, dans ces compositions exercées

Sortent de la bouche d’un sage aux narines percées

Qui ramassait dans sa vallée

Des poussières du ciel, destin bouleversé

Dans les cales d’un négrier, corde au cou

L’odeur de mort, ces percus sont la mémoire d’alors

Et chaque coup de grosse caisse blesse dans le cerveau

La caisse claire rappelle ce fouet qui lacère la peau

Le charlet, ces souffles de passivité

Chaque mot dans mes pensées pour un esclave assassiné

L'échantillon sans cesse revient

Fait de nous des victimes du quotidien

Combien de gens connaissent déjà leur avenir

Travailler dur pour à peine gagner de quoi survivre

Pour que l’esprit s’apaise, il est nourri de liberté fictive

Nous voilà esclaves sans chaînes

Mais ils sont bien loin les champs de coton

Aujourd’hui sans contraintes, on trime dans les champs de béton

Le conditionnement est si parfait, tellement accepté

Que certains attendent qu’on leur dise de penser

Le précieux héritage serait-il à jamais perdu?

Est-ce qu’il n' a que dans ma tête que les chants continuent?

Le tempo libère mon imagination

Me rappelle que ma musique est née dans un champ de coton

J’ai une certitude

L'évaporation des lettres libère du joug, de la servitude

Et si aujourd’hui beaucoup en font usage

C’est pour briser les chaînes des nouvelles formes d’esclavage

En vogue dans nos sociétés à l’Ouest rien de nouveau

Les clés sont des mots

Sinon pourquoi les nazis auraient-ils fait des autodafés

A Toulon, les livres se vendraient en toute liberté

Mais nos textes par voie hertzienne prennent le chemin des airs

Nos voix ne seront pas prisonnières

Parti pris pour la musique, cette atmosphère unique

Casse les lois de l’asservissement psychique

Le tempo libère mon imagination

Me rappelle que ma musique est née dans un champ de coton

Vijf zintuigen scherp, ik ben er klaar voor

De muziek komt mijn hoofd binnen, ik laat me leiden

Ik bevind me op een plek waar alles wit is

Is dit de hemel?

Toch een geur van bloed

Drijft net boven de open hi-hat

Wie leidt mijn pen en mijn geest in deze paar verzen?

Voor elk gegraveerd woord een zweetdruppel

Van degenen die vielen in deze velden van wee

Hun leven hing aan een ketting

Maar hun vrije zielen zweven vandaag in de vlakten

Ze brachten hun leven door tussen dood en liefde

Mijn huidskleur herinnert me elke dag wanneer

Het tempo laat mijn fantasie vrij

Doet me eraan denken dat mijn muziek werd geboren in een katoenveld

Het eiland Gorée, de oorsprong van mijn pen

Uit mijn ritme weerklinken sinistere klachten

Dat horen we in onze verzen, in deze geoefende composities

Kom uit de mond van een wijze met doorboorde neusgaten

Wie nam op in zijn vallei

Stof uit de lucht, het lot staat op zijn kop

In de ruimen van een slavenschip, strop rond

De geur van de dood, deze trommels zijn de herinnering aan toen

En elke basdrumslag doet pijn in de hersenen

De snaredrum doet denken aan die zweep die de huid openscheurt

De charlet, die ademteugen van passiviteit

Elk woord in mijn gedachten voor een vermoorde slaaf

Het monster komt steeds terug

Maakt ons slachtoffers van het alledaagse

Hoeveel mensen kennen hun toekomst al?

Werk hard om amper genoeg te verdienen om te overleven

Om de geest tot rust te laten komen, wordt hij gevoed met fictieve vrijheid

Hier zijn we slaven zonder kettingen

Maar ze zijn ver van de katoenvelden

Vandaag zwoegen we zonder beperkingen op de betonnen velden

De conditionering is zo perfect, zo geaccepteerd

Dat sommigen wachten om te worden verteld om na te denken

Zou de kostbare erfenis voor altijd verloren gaan?

Is het alleen in mijn hoofd dat de gezangen doorgaan?

Het tempo laat mijn fantasie vrij

Doet me eraan denken dat mijn muziek werd geboren in een katoenveld

ik heb een zekerheid

De verdamping van de letters komt vrij van het juk, van de slavernij

En als velen het vandaag gebruiken

Het is om de ketenen van nieuwe vormen van slavernij te doorbreken

In zwang in onze samenlevingen in het Westen niets nieuws

Sleutels zijn woorden

Waarom zouden de nazi's anders verbrandingen hebben gemaakt?

In Toulon zouden boeken vrij verkocht worden

Maar onze teksten via de ether gaan de lucht in

Onze stemmen zullen niet worden opgesloten

Toegewijd aan de muziek, deze unieke sfeer

Breek de wetten van psychische slavernij

Het tempo laat mijn fantasie vrij

Doet me eraan denken dat mijn muziek werd geboren in een katoenveld