Exister - IAM

Je veux ouvrir les yeux, sentir l’air m’animer

Et faire mes premiers pas dans le calme et la paix

Je veux courir et grandir, apprendre, évoluer

Sourire et croire que le monde c’est Disney

Je veux croiser l’amour sans même savoir ce que c’est

Dans les couloirs du lycée, rater le premier essai

Je veux chérir qui je veux, pas qu’on me dise qui je suis

Je veux voir de mes yeux au lieu de croire tout ce qu’on me dit

Je veux ma part de doute, faire mes choix, et voir ce que ça coûte

Si ma voie se cache ailleurs je veux le temps de trouver où

Laissez moi apprendre à aimer autant qu'à détester

Apprendre qu'à kiffer ma vie, à saisir mes chances

Je veux croiser le bonheur et ressentir ses effets

Je veux rire et pleurer, il paraît que c’est de ça qu’on est fait

Je veux qu’on me laisse une chance de gravir des monts et d’embrasser le Monde

A chaque pas, chaque souffle, chaque seconde

Juste exister

Sans soupir

Sans attache, m'épanouir et respirer

Ne pas fuir

Sans attache, m'épanouir et respirer

Je veux m’arrêter de compter rien que le laisser filer

Ce temps, il joue un air qui m’a pris dans ses filets

Je veux que demain toise hier, le surpasse

Et que tous ceux qui se noient, puissent respirer à la surface

Que le vert repousse un peu au loin le gris de nos villes

Comme le bruit de nos vies, combler le puits de nos vides

De connaissance des autres, comme jadis à l'époque

Il ne descend pas du singe, l’homme, fuck, il descend du bloc, allez

C’est bon maintenant, il faut se lâcher un peu

Y a plein de révoltes, mieux, que celles de brûler un pneu

Je crée des rêves à partir de rien, écris à partir de tout

Leurs mots nous cassent nos liens, les miens leur brisent le cou

Mes cahiers au final ma mère les a amortis

Même si je regrette presque les «Je t’attends à la sortie»

Je veux ma tom yam épicée pas pour les Farang

Que la France, cesse de se déguiser, pas pour les calandres

Je veux comprendre l'être humain de mon vivant si possible

Et pourquoi lorsqu’on les tape les gens sont dociles?

Puis monter aux barbelés aller où la vie est douce

Vidée de cris de blues, prier qu’on sourie tous

Juste d’exister

Sans soupir

Sans attache, m'épanouir et respirer

Ne pas fuir

Sans attache, m'épanouir et respirer

Ik wil mijn ogen openen, voelen dat de lucht tot leven komt

En zet mijn eerste stappen in rust en vrede

Ik wil rennen en groeien, leren, evolueren

Glimlach en geloof dat de wereld Disney is

Ik wil liefde oversteken zonder zelfs maar te weten wat het is

Mis de eerste poging in de gangen van de middelbare school

Ik wil koesteren wie ik wil, niet verteld worden wie ik ben

Ik wil met mijn ogen zien in plaats van alles te geloven wat mij wordt verteld

Ik wil mijn deel van de twijfel, mijn keuzes maken en zien wat het kost

Als mijn weg ergens anders ligt, wil ik tijd hebben om te vinden waar

Laat me leren lief te hebben en te haten

Leer van mijn leven te houden, grijp mijn kansen

Ik wil geluk oversteken en de effecten ervan voelen

Ik wil lachen en huilen, het lijkt erop dat we van gemaakt zijn

Ik wil een kans krijgen om bergen te beklimmen en de wereld te omarmen

Elke stap, elke ademhaling, elke seconde

gewoon bestaan

Zonder een zucht

Ongehecht, bloeien en ademen

Ren niet weg

Ongehecht, bloeien en ademen

Ik wil stoppen met tellen, laat het gewoon wegglippen

Deze keer speelt hij een deuntje dat me in zijn net ving

Ik wil morgen meten met gisteren, het overtreffen

En iedereen die verdrinkt, kan aan de oppervlakte ademen

Moge het groen het grijs van onze steden een beetje verdringen

Zoals het geluid van ons leven, vul de bron van onze leegte

Anderen kennen, zoals toen

Hij komt niet van de aap, man, verdomme, hij komt van het blok, kom op

Het is goed nu, laten we een beetje loslaten

Er zijn veel opstanden beter dan het verbranden van een band

Ik creëer dromen uit niets, schrijf uit alles

Hun woorden verbreken onze banden, de mijne breken hun nek

Mijn notitieboekjes op het einde schreef mijn moeder ze af

Ook al heb ik bijna spijt van de "Ik wacht op je bij de uitgang"

Ik wil mijn pittige tom yam niet voor de Farangs

Dat Frankrijk, stop met zich te vermommen, niet voor roosters

Ik wil, indien mogelijk, de mens in mijn leven begrijpen

En waarom zijn mensen volgzaam als ze worden geraakt?

Beklim dan het prikkeldraad, ga waar het leven zoet is

Ontdaan van schreeuwende blues, bid dat we allemaal lachen

Gewoon bestaan

Zonder een zucht

Ongehecht, bloeien en ademen

Ren niet weg

Ongehecht, bloeien en ademen