Aussi Loin Que L'horizon - IAM

Je dois rester hors de leur toile

Loin de ces vrits sous voile

Voir plus loin que la raison

Comme le souvenir souvent triomphant

De l’oraison, l’entrave n’est que physique en cette terre d’illusion

Ils sont lgions accusant d’hrsie

Ceux qui ont choisi une mentale vasion

Voit ces myriades de bombes souffler

Autant de sourire sans excuse aucune

Une vie de chien vaut rien, celle d’un gosse c’est pire

Nous dire que c’est pour le bien

C’est n’ouvrir qu’une fenetre sur un mur

Ou le billet fait papier-peint

Quand la vue est restreinte, on pense bien moins

J’irai plus loin que a, plus loin que ce qui croient

Plus loin que cette place de parking

Ou gt mon nom grav sur une pancarte noire

Je veux pas de leurs horizons Abyssale prison

Ou le mensonge tombe comme au temps de la mousson

Si je bois le bouillon, j’entrane le moussaillon

Je veux pas de leurs solutions, elles ont le gout de poison

Je serai pas le bton frappant les rejetons

Ils me feront pas croire qu’il y a que la qu’on est bon

Brandir le tison, la haine attise, assis au coin a tiser

On se fait facilement hypnotiser une fois alcoolis

Tout ce qui est visible est visable, vies, cibles et mirages

Dfends avec ardeur tout ce qui est miscible et bizarre

Douille et visage

Emacis, trait visible, hritages, missiles et sillages

Missive et visa, illisible pitaphe

Billonn a l’ge tendre, lev pour usiner, a force de rien

Y voir, j’ai cru qu’a 16 ans ils allaient me fusiller

Gosse que c’bled ne veut pas reconnatre, par peur peut etre

Le bton s’est cart, ma feuille est devenue cette formidable steppe

Aussi loin que je me rappelle

Au crpuscule, je pensais que le globe

Solaire chutait dans la mer et se noyait, dces sans appel

Laiss sans affaires, intersection vitale, ou les grands s’affairent

Seul dans ces lieux par manque d’argent a ferme

Illumin par l’unique faisceau naturel, dans c’monde vnal

J’ai survcu a 2 plonges en apne dans l’Etna

Mirage matriciel ou la russite est cruciale

Ils m’ont braqu, pris ma part du ciel

Celle qu’on voit des rues sales du poivre et du sel

Dans un jour fade, je fus l’hirondelle

Absent des marches et des murs

Au seuil d’une journe froide

Aujourd’hui ils m’inondent de ciment

Et si je mens, je tombe vivement

Ici pour du vent, on te stoppe si facilement

Quand j’tais petit, dja, seul, je revais de l’infini

Ou la lumiere finit ou tout s’unit

Ou personne nie, ce qu’on dit

Mais bon, ici, on n’est pas parfait

Donc j’ai avanc, au milieu d’empaffs

Coincs dans leurs cultures arrires

Moi, je voulais m’arer, errer

Oprer un changement qu’on verrait

Histoire de voir plus loin, que les autres

Qui serrs autour de nous

C’tait normal de voir un proche qui coulait

La foi permettait seulement d’etre ailleurs

Quand on voulait mditer, mes dits c’est mon odysse

Dans le mal, je voulais pas glisser

Je voulais hisser le bien au-dessus de tout

Car l’espace c’est le pouvoir qui contrle, et organise

Le sens du terrain, la libert, et le free c’est la balise

La dedans, c’est quoi que je visais

Mon mode de vie, fallais le rviser

Quitter la guigne et ses bancs, pour aller visiter les toiles

Elles sont lies a nous comme on l’est avec nos gosses, man

Le but final, c’est d’viter le mauvais sort qui condamne

Ik moet uit hun web blijven

Ver van deze waarheden onder sluier

Kijk voorbij de rede

Zoals de vaak triomfantelijke herinnering

Van gebed is de belemmering alleen fysiek in dit land van illusie

Het zijn legioenen die beschuldigd worden van ketterij

Degenen die hebben gekozen voor een mentale ontsnapping

Zie die ontelbare bommen ontploffen

Zoveel glimlachen zonder excuses

Het leven van een hond is niets waard, dat van een kind is erger

Ons vertellen dat het voor het goede is

Het is gewoon een raam op een muur openen

Waar het bankbiljet behang is

Als het zicht beperkt is, wordt er veel minder gedacht

Ik ga verder dan dat, verder dan wat ik geloof

Verder dan deze parkeerplaats

Of zet mijn naam op een zwart bord

Ik wil hun horizon niet Abyssal gevangenis

Waar de leugen valt zoals in het moessonseizoen

Als ik de bouillon drink, train ik de scheepsjongen

Ik wil hun oplossingen niet, ze smaken naar vergif

Ik zal niet de stok zijn die de nakomelingen raakt

Ze zullen me niet laten geloven dat er alleen is waar we goed zijn

Zwaai met de sintel, de haat wakkert aan, zittend op de hoek brouwen

Je wordt gemakkelijk gehypnotiseerd als je eenmaal dronken bent

Al het zichtbare is zichtbaar, levens, doelen en luchtspiegelingen

Verdedig vurig alle mengbare en bizarre

Contactdoos en gezicht

Emacis, zichtbare lijn, erfenissen, raketten en wakes

Missief en visum, onleesbare pitaph

Billonn op jonge leeftijd, opgevoed tot machine, uit niets

Kijk, ik dacht op mijn 16e dat ze me zouden neerschieten

Kind dat het niet wil herkennen, misschien uit angst

De stok is weggegaan, mijn blad is deze formidabele steppe geworden

Voor zover ik me kan herinneren

In de schemering dacht ik aan de wereld

Solaire viel in zee en verdronk, dood zonder beroep

Zonder zaken achtergelaten, vitaal kruispunt, waar de groten bezig zijn

Alleen op deze plaatsen heeft hij bij gebrek aan geld geboerd

Verlicht door de enige natuurlijke straal, in deze boze wereld

Ik heb 2 freedives in de Etna . overleefd

Matrix-luchtspiegeling waar succes cruciaal is

Ze beroofden me, namen mijn deel van de lucht af

Degene die je ziet vanuit de vuile straten van zout en peper

Op een saaie dag was ik de zwaluw

Afwezig van trappen en muren

Op de drempel van een koude dag

Vandaag overspoelen ze me met cement

En als ik lieg, val ik snel

Hier voor de wind, je bent zo gemakkelijk te stoppen

Toen ik klein was, al, alleen, droomde ik van oneindigheid

Waar het licht eindigt waar alles samenkomt

Of niemand ontkent, wat we zeggen

Maar goed, hier zijn we niet perfect

Dus ging ik verder, midden in de empaffs

Vast in hun achterste culturen

Ik, ik wilde dwalen, dwalen

Breng een verandering aan, we zouden het zien

Geschiedenis om verder te kijken dan de anderen

Wie is er om ons heen

Het was normaal om een ​​geliefde te zien zinken

Geloof maakte het alleen mogelijk om ergens anders te zijn

Toen we wilden mediteren, zijn mijn woorden mijn odyssee

In de verkeerde, ik wilde niet uitglijden

Ik wilde het goede boven alles stellen

Omdat ruimte de kracht is die controleert en organiseert

Het gevoel van het veld, de vrijheid en het vrije is het baken

Binnen is waar ik naar streefde

Mijn manier van leven, moest het herzien

Verlaat de guigne en zijn banken om de schilderijen te bezoeken

Ze zijn aan ons gebonden zoals wij aan onze kinderen, man

Het einddoel is om de pech te vermijden die veroordeelt