La Jeune Fille Et Le Commissaire - Hugues Aufray

Il brouillasse, il se fait tard

Le café du vieux port

Tout à l’heure va fermer

Et là-bas, derrière le bar

Une fille, jeune encore

Termine sa journée

Un homme entre à cet instant

Et lui dit «Tu m’entends?

Je veux la vérité !»

Elle sert les derniers clients

Mais l’homme a dit «Petite

Dis-moi où est ton fiancé»

Il pleut et la rue est obscure

Elle marche vite et l’homme suit derrière

«Je ne sais rien, je vous le jure !

Ah, laissez-moi, Monsieur le Commissaire

Je vous en prie, je n’en peux plus»

L’homme a monté l’escalier

Il est entré chez elle

Il croit qu’elle va parler

«Parle, ou bien je te préviens

Je vais lâcher les chiens !

On va le retrouver !»

Il s’est assis sur le lit

Elle se serre contre lui

Et sanglote tout bas

«Je veux bien vous expliquer

Mais il faut me jurer

Que vous ne le tuerez pas

Venez demain soir à la gare

Je l’attendrai sur le quai de Paris

Il viendra à minuit un quart

Vous savez tout.

Voilà, je vous l’ai dit

Ne partez pas, je suis si seule»

La fille a défait sa robe

Et, nue, s’est allongée

Auprès du policier

La sirène d’un cargo

Lance un adieu sur l’eau

Et glisse dans la nuit

Il brouillasse, il va faire jour

Tandis qu’un homme fuit

Un flic fait l’amour

Het is mistig, het wordt laat

Het oude havencafé

Binnenkort sluiten

En daar achter de bar

Een meisje, nog jong

Eindig zijn dag

Op dit moment komt er een man binnen

En zei: "Hoor je me?

Ik wil de waarheid !"

Ze bedient de laatste klanten

Maar de man zei: "Little

Vertel me waar je verloofde is"

Het regent en de straat is donker

Ze loopt snel en de man volgt hem

"Ik weet van niets, ik zweer het!

Ach, laat me, commissaris

Alsjeblieft, ik kan er niet meer tegen"

De man ging de trap op

Hij liep haar huis binnen

Hij denkt dat ze gaat praten

"Spreek je mond, anders waarschuw ik je...

Ik laat de honden los!

We zullen hem vinden!"

Hij zat op het bed

Ze knuffelt hem

En snik zacht

"Ik wil het je uitleggen

Maar je moet me zweren

Dat je hem niet zult doden

Kom morgenavond naar het station

Ik zal op hem wachten op de quai de Paris

Hij komt om kwart over middernacht

Jij weet alles.

Daar heb ik je verteld

Ga niet, ik ben zo eenzaam"

Het meisje deed haar jurk uit

En, naakt, ga liggen

Van de politieagent

De zeemeermin van een vrachtschip

Zeg maar dag op het water

En glijd de nacht in

Het is mistig, het wordt daglicht

Zoals een man vlucht

Een agent bedrijft de liefde