L'homme-orchestre - Hugues Aufray

Hey Monsieur!

L’homme Orchestre

Joue moi ta chanson

J’ai pas sommeil

Et la vie Me Mèn'seul' n’importe ou

Het Monsieur L’homme Orchestre

Fais chanter mes nuits

Dans cet’Jungle-Monnaie

Emmèn'Moi loin d’ici

J’ai vu au soleil couchant, un empire s’effondrer

Aux sables s’envoler

Sous mes Yeux blessés, mais toujours éveillés

Fatigué, épuisé et les pieds entravés

Personn' à qui parler

Aux Mortes cités de mes rêves émigrés

Conduis-moi Très loin là-bas, sur ton magiqu' Trois mats

Mes Mains sont déchirées, mes orteils sont gelés

Mais comm’hier mes bottes sont celles d’un vagabond

Prêt à partir pour n’importe où

A dormir dans un trou

Au cœur des grandes parades

Jette un sort sur mes ballades

Je veux m’en aller avec toi, je suis prêt à tout

Hé meneer!

De orkestman

speel me je liedje

Ik ben niet slaperig

En het leven Me Mèn'seul' overal

Het Monsieur L'homme Orkest

Laat mijn nachten zingen

In deze jungle-valuta

Haal me hier weg

Ik zag bij zonsondergang een imperium afbrokkelen

Naar het zand vliegen weg

Onder mijn gewonde ogen, maar toch wakker

Vermoeide, uitgeputte en strompelde voeten

Niemand om mee te praten

Naar de dode steden van mijn emigrantendromen

Leid me heel ver daarheen, op je magische drie masten

Mijn handen zijn gescheurd, mijn tenen zijn bevroren

Maar net als gisteren zijn mijn laarzen die van een zwerver

Klaar om overal naartoe te gaan

Om in een hol te slapen

In het hart van de grote parades

Spreek een spreuk uit over mijn ballads

Ik wil met je mee, ik ben overal klaar voor