L'homme dota d'un nom chaque animal - Hugues Aufray

L’homme dota d’un nom chaque animal

Au matin des temps, au premier temps des temps

L’homme dota d’un nom chaque animal

Dans la nuit des temps, loin dans le temps

Il vit une fourrure rousse qui flânait sur la mousse

Cueillant framboises et saumons à la source

Bourru, hirsute, nonchalant dans sa course

Lui on l’appellera ours

L’homme dota d’un nom chaque animal

Au matin des temps, au premier temps des temps

L’homme dota d’un nom chaque animal

Dans la nuit des temps, loin dans le temps

Il vit une bête paisible mais sans panache

Un ventre rond qui nuit et jour mâche et remâche

Elle donne un bon lait chaud d’un blanc sans tache

Elle on l’appellera vache

L’homme dota d’un nom chaque animal

Au matin des temps, au premier temps des temps

L’homme dota d’un nom chaque animal

Dans la nuit des temps, loin dans le temps

Il vit un animal noble et très beau

Cornes effilées tels poignards et couteaux

Des yeux de braise, de l’or sous les sabots

Lui s’appellera taureau

L’homme dota d’un nom chaque animal

Au matin des temps, au premier temps des temps

L’homme dota d’un nom chaque animal

Dans la nuit des temps, loin dans le temps

Il vit un animal rose, ronchon, grognon

Qui labourait la terre avec obstination

La queue torchon, et comme un tire-bouchon

Lui s’appellera cochon

L’homme dota d’un nom chaque animal

Au matin des temps, au premier temps des temps

L’homme dota d’un nom chaque animal

Dans la nuit des temps, loin dans le temps

Voyant des bêtes bêlant plus que de raison

Dos de laine et manteau de flocons

Rasant les prés comme on tond le gazon

Eux s’appelleront moutons

L’homme dota d’un nom chaque animal

Au matin des temps, au premier temps des temps

L’homme dota d’un nom chaque animal

Dans la nuit des temps, loin dans le temps

Il vit enfin dans le soleil couchant

Une bête qui changeait sa peau tous les ans

Vers un pommier elle allait en rampant

Diable…

De mens gaf een naam aan elk dier

In de ochtend van tijd, in de eerste tijd van tijd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de nevelen van de tijd, ver in de tijd

Hij zag een rode vacht op het mos liggen

Frambozen en zalm plukken aan de bron

Nors, ruig, nonchalant op zijn pad

Hij zal beer genoemd worden

De mens gaf een naam aan elk dier

In de ochtend van tijd, in de eerste tijd van tijd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de nevelen van de tijd, ver in de tijd

Hij zag een vredig beest zonder zwier

Een ronde buik die dag en nacht kauwt en kauwt

Het geeft een goede warme melk van een smetteloos wit

Ze zal koe heten

De mens gaf een naam aan elk dier

In de ochtend van tijd, in de eerste tijd van tijd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de nevelen van de tijd, ver in de tijd

Hij zag een nobel en heel mooi dier

Scherpe horens zoals dolken en messen

Brandende ogen, goud onder de hoeven

Zijn naam zal stier zijn

De mens gaf een naam aan elk dier

In de ochtend van tijd, in de eerste tijd van tijd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de nevelen van de tijd, ver in de tijd

Hij zag een roze, knorrig, knorrig dier

Wie heeft de aarde koppig bewerkt?

De voddenstaart, en als een kurkentrekker

Zijn naam zal varken zijn

De mens gaf een naam aan elk dier

In de ochtend van tijd, in de eerste tijd van tijd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de nevelen van de tijd, ver in de tijd

Beesten zien blaten buiten de rede

Achterkant van wol en jas van sneeuwvlokken

De weiden afromen zoals we het gras maaien

Ze zullen schapen worden genoemd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de ochtend van tijd, in de eerste tijd van tijd

De mens gaf een naam aan elk dier

In de nevelen van de tijd, ver in de tijd

Hij leeft eindelijk in de ondergaande zon

Een beest dat elk jaar van huid veranderde

Naar een appelboom kroop ze

Duivel…