Je ne pourrai t'oublier tout à fait - Hugues Aufray

Quand l’horloge va sonner,

Il sera temps de se quitter.

Une page de ma vie sera tournée.

Mais je ne pourrai jamais

Vivre sans aucun regret:

Je ne pourrai t’oublier tout à fait.

Je savais depuis longtemps

Que l’amour n’avait qu’un temps.

Notre amour n’aura duré qu’un seul printemps.

Tant de fleurs se fanaient,

Tant de feuilles sont tombées.

Il vaut mieux partir chacun de son côté.

Maintenant, il faut partir.

Encore un dernier sourire.

Nous n’avons vraiment plus rien à nous dire.

Wanneer de klok zal slaan,

Het wordt tijd om uit elkaar te gaan.

Een pagina van mijn leven zal worden omgeslagen.

Maar ik kan nooit

Leef zonder spijt:

Ik kan je niet helemaal vergeten.

Ik wist het al lang

Die liefde had maar één keer.

Onze liefde duurde maar één lente.

Zoveel bloemen verwelkten,

Er zijn zoveel bladeren gevallen.

Het is beter om je eigen weg te gaan.

Nu moeten we gaan.

Nog een laatste glimlach.

We hebben elkaar echt niets meer te zeggen.