Des femmes et du tabac - Hugues Aufray

Autrefois, sur les océans

Ceux qui cherchaient l’aventure

Ne craignaient pas les coups de vent

Qui leur mordaient la figure

Souvent, contre le ciel en colère

Ils se battaient

Mais quand ils apercevaient la terre

Tous, ils chantaient

«Il nous faut

Des femmes

Des femmes et du tabac

Des femmes

Des femmes et du tabac

Non, jamais rien ne nous arrêtera

Tant qu’on aura

Des femmes et du tabac !»

Ils n’avaient pour seule nourriture

Que du rhum et des oignons

Et, la nuit, dormaient à l’azur

Sur le bois de l’entrepont

C'était toujours pour un an ou deux

Qu’ils s’embarquaient

Et quand enfin ils rentraient chez eux

Tous, ils chantaient

Moi qui vous parle, j’ai connu la poisse

Durant de longues années

J’avais des trous sous mes godasses

Et les pantalons râpés

C’est vrai que j’en ai souvent bavé

Mais, croyez-moi

On peut manger de la vache enragée

Ou pire que ça

Tant qu’on a

Des femmes

Des femmes et du tabac

Des femmes

Des femmes et du tabac

La vie sera belle tant qu’on aura

Entre nos bras

Des femmes et du tabac !

Eens in de oceanen

Degenen die op zoek zijn naar avontuur

Was niet bang voor de stormen

Wie beet in hun gezicht

Vaak tegen de boze lucht

Ze waren aan het vechten

Maar toen ze het land zagen?

Ze waren allemaal aan het zingen

"Wij hebben nodig

Dames

vrouwen en tabak

Dames

vrouwen en tabak

Nee, niets zal ons ooit stoppen

Zolang we hebben

Vrouwen en tabak!”

Hun enige eten was?

Alleen rum en uien

En 's nachts in het azuur geslapen

Op het tussendek hout

Het was altijd voor een jaar of twee

dat ze begonnen

En toen ze eindelijk thuis kwamen

Ze waren allemaal aan het zingen

Ik die tot je spreekt, ik kende pech

Voor vele jaren

Ik had gaten onder mijn schoenen

En versleten broeken

Het is waar dat ik vaak kwijlde

Maar geloof me

Je kunt hondsdolle koe eten

Of erger dan dat

Zolang we hebben

Dames

vrouwen en tabak

Dames

vrouwen en tabak

Het leven zal goed zijn zolang we hebben

Tussen onze armen

Vrouwen en tabak!