Au doux rivage - Hugues Aufray

Au doux rivage

De ton visage

J’ai attaché ma vie

Au fin sillage

De ton image

J’ai traversé la nuit

Ma voix se brise

A ton emprise

Je me noie dans tes yeux

Tu es mon âme

Tu me condamnes

Au feu de tes cheveux

Au doux silence

De ton absence

J’ai dessiné mes pas

A la décence

De ta présence

J’ai mis mes bras en croix

Ma voix se blesse

A ta tendresse

Je m’enfouis dans tes bras

Tu es ma rose

Et je transpose

Ma vie entre tes doigts

Mon amour

Mon amour

Ma voix se blesse

A ta tendresse

Je m’enfuis dans tes bras

Tu es ma rose

Et je transpose

Ma vie entre tes doigts

Naar de zoete kust

van je gezicht

Ik heb mijn leven gebonden

in het kielzog

van je afbeelding

Ik liep door de nacht

Mijn stem breekt

In uw greep

Ik verdrink in je ogen

Jij bent mijn ziel

Jij veroordeelt mij

In het vuur van je haar

In zoete stilte

van je afwezigheid

Ik trok mijn stappen

naar fatsoen

van uw aanwezigheid

Ik kruiste mijn armen

Mijn stem doet pijn

tot uw tederheid

Ik begraaf mezelf in je armen

jij bent mijn roos

En ik transponeer

Mijn leven tussen jouw vingers

Mijn liefde

Mijn liefde

Mijn stem doet pijn

tot uw tederheid

Ik ren weg in je armen

jij bent mijn roos

En ik transponeer

Mijn leven tussen jouw vingers