Adieu - Hugues Aufray

Tu sais, maintenant je pense

Qu’il est temps de se quitter

Simplement, dans le silence

S’en aller

Quand vient le vent de l’automne

Il faut savoir oublier

Les amours qu’on abandonne

Au passé

Car le temps qui nous entraîne

Nous éloigne peu à peu

Ne crois pas que c’est sans peine

Que j’arrête ici le jeu

Mais il faut se dire sans haine

Adieu

Tu sais, maintenant je pense

Que la pièce est terminée

Le théâtre de la chance

Va fermer

Comme un ballon que l’on crève

Quand le bal est terminé

Au matin on voit ses rêves

Se faner

Il faut refaire ses bagages

Dans le froid du matin bleu

Quand c’est la fin du voyage

Il faut éteindre les feux

Et se dire sur le rivage

Adieu

Tu sais, maintenant je pense

Qu’il est temps de se quitter

Simplement dans le silence

S’en aller

Quand je vais tourner la page

Je n’veux pas te voir pleurer

Montre-moi le doux visage

Du passé

Maquille un peu ton sourire

Au milieu de tes cheveux

Et si les mots te déchirent

Parle-moi du fond des yeux

Car il faut déjà se dire

Adieu

Weet je, nu denk ik

Het is tijd om uit elkaar te gaan

Gewoon, in stilte

Ga weg

Als de herfstwind komt

Je moet weten hoe je moet vergeten

De liefdes die we verlaten

In het verleden

Omdat de tijd die ons voortsleept

We gaan langzaam weg

Denk niet dat het pijnloos is

Laat me het spel hier stoppen

Maar we moeten zeggen zonder haat

Tot ziens

Weet je, nu denk ik

Dat het toneelstuk voorbij is

Het theater van geluk

zal sluiten

Als een ballon die we laten barsten

Als de bal voorbij is

In de ochtend zie je je dromen

Verdorren

Moet opnieuw worden ingepakt

In de koude blauwe ochtend

Wanneer het het einde van de reis is

We moeten de branden blussen

En vertel het elkaar aan de kust

Tot ziens

Weet je, nu denk ik

Het is tijd om uit elkaar te gaan

Gewoon in stilte

Ga weg

Als ik de pagina omsla

Ik wil je niet zien huilen

Laat me het lieve gezicht zien

Het verleden

Verzin je glimlach een beetje

Midden in je haar

En als de woorden je verscheuren

Praat tegen me vanuit je ooghoeken

Omdat we al moeten zeggen

Tot ziens