Two Eight One - Hotel Books

I was standing on the corner between main street and pine,

And I thought I saw your ghost, but it was really just mine

So let me crawl into your skin for a minute,

I promise I’ll leave, when I learn what love is

I never mean’t to be the problem, but I also never thought I’d be your purpose

Cause these night terrors can’t find me when I refuse to fall asleep

Cold breeze weakens my immune system as I continue to walk down the street

And I saw a vision of me walking, holding the hand of a beautiful child

The child had your eyes, and she also had my smile

And in that moment, she was the only girl I could love as much as you

And the weakening reality of this measure begin to erode the hope I had of

feeling alive so I adopted complacency.

The world took all of our dreams and let fear set in, and the only way to drown

it out was to not feel anything.

But I ask you, please save songs for me and my bride to sing, for when we

decide the time is right.

Save songs for me and my bride to sing, for when we decide to fall asleep.

But until then, I guess I’ll just keep walking.

When I have nothing to think about, my mind either wanders into remembering how

much I love holding you tight, or some nights I just dive into a monologue in

my own mind, arguing through theology and when I felt completely lonely.

I ventured into a new part of life saying to myself, «We all worship a God who

already taught us how to die."And would he do it again if he knew I was going

to be alive?

Cause I get on my knees to get closer to the sky, and I take my

many blessings and then I kiss them goodbye.

Cause I have this habit of being

selfish.

And blaming my shortcomings on just being a habit.

But I love it

because it’s convenient.

And I keep saying I’m gonna change, but until then

I’ll just keep walking.

And I remember the moment I destroyed everything I loved, just to find out that

I had no idea what love was.

And the conformity that came with materialistic

ambitions reduced my heart to nothing more than a target for depression.

When no product is for luxury, but now just a cure for depression.

I turned my back on her, hoping I could find a new solution

And I keep walking, and the wind picks up, and I keep walking, and I miss my

love, and I keep walking.

And I keep asking, save songs for me and my bride to

sing for when we decide that the time is right.

Save songs for me and my bride

to sing for when we decide to fall asleep.

Cause a gust of wind knocks me off

my feet, and it doesn’t seem to affect a single man made building.

I guess sometimes we are weaker than what we create.

So what does that say

about our love and our hate?

Maybe nothing.

Maybe everything.

Maybe I’m wrong.

Just save something for me.

Ik stond op de hoek tussen de hoofdstraat en den,

En ik dacht dat ik je geest zag, maar het was echt alleen de mijne

Dus laat me even in je huid kruipen,

Ik beloof dat ik zal vertrekken, als ik leer wat liefde is

Ik wil nooit het probleem zijn, maar ik had ook nooit gedacht dat ik jouw doel zou zijn

Omdat deze nachtmerries me niet kunnen vinden als ik weiger om in slaap te vallen

Koude bries verzwakt mijn immuunsysteem terwijl ik over straat loop

En ik zag een visioen van mij lopen, de hand vasthoudend van een mooi kind

Het kind had jouw ogen, en ze had ook mijn glimlach

En op dat moment was zij het enige meisje waar ik net zoveel van kon houden als jij

En de verzwakkende realiteit van deze maatregel begint de hoop die ik had op te eroderen

ik voelde me levend, dus nam ik zelfgenoegzaamheid over.

De wereld nam al onze dromen en liet de angst binnenkomen, en de enige manier om te verdrinken

het was om niets te voelen.

Maar ik vraag je, bewaar alsjeblieft liedjes voor mij en mijn bruid om te zingen, voor als we

besluit dat de tijd rijp is.

Bewaar liedjes voor mij en mijn bruid om te zingen, voor als we besluiten in slaap te vallen.

Maar tot die tijd denk ik dat ik gewoon blijf lopen.

Als ik niets heb om over na te denken, dwalen mijn gedachten af ​​naar het onthouden van hoe

ik hou ervan je stevig vast te houden, of sommige nachten duik ik gewoon in een monoloog in

mijn eigen geest, argumenterend door theologie en toen ik me helemaal eenzaam voelde.

Ik waagde me in een nieuw deel van het leven en zei tegen mezelf: «We aanbidden allemaal een God die

heeft ons al geleerd hoe we moeten sterven." En zou hij het nog een keer doen als hij wist dat ik ging?

om te leven?

Omdat ik op mijn knieën ga om dichter bij de lucht te komen, en ik neem mijn

veel zegeningen en dan kus ik ze vaarwel.

Omdat ik de gewoonte heb om te zijn

egoïstisch.

En mijn tekortkomingen de schuld geven van gewoon een gewoonte zijn.

Maar ik vind het geweldig

omdat het handig is.

En ik blijf zeggen dat ik ga veranderen, maar tot die tijd

Ik blijf gewoon lopen.

En ik herinner me het moment dat ik alles vernietigde waar ik van hield, gewoon om erachter te komen dat

Ik had geen idee wat liefde was.

En de conformiteit die kwam met materialistische

ambities reduceerden mijn hart tot niets meer dan een doelwit voor depressie.

Wanneer geen enkel product voor luxe is, maar nu slechts een remedie tegen depressie.

Ik keerde haar de rug toe, in de hoop dat ik een nieuwe oplossing kon vinden

En ik blijf lopen, en de wind steekt op, en ik blijf lopen, en ik mis mijn

liefde, en ik blijf lopen.

En ik blijf vragen, bewaar liedjes voor mij en mijn bruid om

zingen voor als we besluiten dat de tijd rijp is.

Sla nummers op voor mij en mijn bruid

om te zingen voor als we besluiten in slaap te vallen.

Want een windvlaag slaat me omver

mijn voeten, en het lijkt geen enkel door mensen gemaakt gebouw te beïnvloeden.

Ik denk dat we soms zwakker zijn dan wat we creëren.

Dus wat zegt dat?

over onze liefde en onze haat?

Misschien niets.

Misschien alles.

Misschien heb ik het verkeerd.

Bewaar gewoon iets voor mij.