Lungs - Hotel Books

Scream hallelujah until you cough up blood

'Cause the devil came for our minds, but he left with our love

So I looked into myself for something I knew nothing about

And found no solutions, but found a lot of doubt

And slowly found out my heart was a trapdoor

Waiting for the right one to fall in the center

So she would take a final bow and become mine forever

I found a pocket of comfort and acceptance and called it love

But it was just another season that would end

With leaves falling into mud

So we found ourselves in a new world

Where we would have to live out a fear and call it living by faith

A journey of forgetting who we are so we can remember our place

And we tried to read maps backwards

To lead us back to the beginning of the journey

The only place we could walk hand in hand and not feel so lonely

Then those maps of tangled lines

Became our footprints in sinking sand

We’re being washed away by waves

Of trusting each other to feel complete

But they came up short until we both felt alone and empty

With no breadcrumbs laid down to lead us back to safety

We thought this was built to last until we died

But even that doesn’t mean forever

At least, not in my mind

I trust in my ability to love more than I trusted love

And I trusted your smile as your emotions

Not a mask to cover up

Your hand scooping up buckets of blood

We would travel far, and see many new things

And we believed we could be anything

As long as we had each other

But the bother came when another stayed

Long enough to give you the feeling I did

When this journey began

And now, our hands are completely stained red

As we journey to see new country roads

Connected to the broken dreams of simple families

The roads lined with animals waiting for their turn at the slaughter

Reality on the roads we see

And a metaphor for our sons and daughters

'Cause the blood on our hands was the only way

To keep the root of our love watered

And we have nothing to believe in

But we still wanted to die like martyrs

And when someone came to carry me on this journey

The blood of our past flooding our beliefs

I watched someone come along and part the Red Sea

But even on dry land, I couldn’t breathe

Because my body built an immunity to your apathy

And that’s all I needed to believe

Love was still the reason I could stand on my own two feet

Scream hallelujah until you cough up blood

I inhaled this world for so long, I tore out my lungs

I tore out my lungs, I tore out my lungs

Schreeuw halleluja tot je bloed ophoest

Want de duivel kwam voor onze geest, maar hij vertrok met onze liefde

Dus ik zocht in mezelf naar iets waar ik niets van af wist

En vond geen oplossingen, maar vond veel twijfel

En ontdekte langzaam dat mijn hart een luik was

Wachten tot de juiste in het midden valt

Dus ze zou een laatste buiging maken en voor altijd de mijne worden

Ik vond een zak van troost en acceptatie en noemde het liefde

Maar het was gewoon weer een seizoen dat zou eindigen

Met bladeren die in de modder vallen

Dus bevonden we ons in een nieuwe wereld

Waar we een angst zouden moeten uitleven en het leven door geloof zouden moeten noemen

Een reis waarin we vergeten wie we zijn, zodat we ons onze plaats kunnen herinneren

En we hebben geprobeerd kaarten achterstevoren te lezen

Om ons terug te leiden naar het begin van de reis

De enige plek waar we hand in hand kunnen lopen en ons niet zo eenzaam voelen

Dan die kaarten met verwarde lijnen

Werd onze voetafdruk in zinkend zand

We worden weggespoeld door golven

Om elkaar te vertrouwen om je compleet te voelen

Maar ze kwamen te kort totdat we ons allebei alleen en leeg voelden

Zonder broodkruimels die ons terug naar de veiligheid leiden

We dachten dat dit was gemaakt om mee te gaan tot we stierven

Maar zelfs dat betekent niet voor altijd

Tenminste, niet in mijn gedachten

Ik vertrouw op mijn vermogen om meer lief te hebben dan ik vertrouwde op liefde

En ik vertrouwde je glimlach als je emoties

Geen masker om te bedekken

Je hand die emmers bloed opschept

We zouden ver reizen en veel nieuwe dingen zien

En we geloofden dat we alles konden zijn

Zolang we elkaar hadden

Maar de moeite kwam toen een ander bleef

Lang genoeg om je het gevoel te geven dat ik deed

Toen deze reis begon

En nu zijn onze handen helemaal rood gekleurd

Terwijl we op reis gaan om nieuwe landwegen te zien

Verbonden met de gebroken dromen van eenvoudige gezinnen

De wegen omzoomd met dieren die wachten op hun beurt bij de slachterij

Realiteit op de wegen die we zien

En een metafoor voor onze zonen en dochters

Omdat het bloed aan onze handen de enige manier was

Om de wortel van onze liefde gedrenkt te houden

En we hebben niets om in te geloven

Maar we wilden nog steeds sterven als martelaren

En toen iemand me op deze reis kwam dragen

Het bloed van ons verleden dat onze overtuigingen overspoelt

Ik zag iemand langskomen en de Rode Zee scheiden

Maar zelfs op het droge kon ik niet ademen

Omdat mijn lichaam een ​​immuniteit heeft opgebouwd tegen jouw apathie

En dat is alles wat ik moest geloven

Liefde was nog steeds de reden dat ik op eigen benen kon staan

Schreeuw halleluja tot je bloed ophoest

Ik ademde deze wereld zo lang in, dat ik mijn longen eruit scheurde

Ik scheurde mijn longen eruit, ik scheurde mijn longen eruit