Can You Do Me A Kindness? - Hotel Books

I don’t go outside as much as I used to

I’m not home, just in my house, forgetting myself

Or at least trying to

But not forgiving until l come back out

I have a light on in my room

During the day, I hardly notice it

But at night, it keeps me from falling asleep

I have this dream of knowing you

During the day, I hardly notice it

But at night, it keeps me from all other dreams

The numbing of time taught me how to finally fall asleep

I just wish you’d come home and teach me how to wake back up

This is torture, this is truth, this is unfamiliar pain

This is following an ache, but this is love

There’s a railroad track behind my house

At night, I can hear freight being taken to retail

But I’m still not sold on letting myself out

I never knew it was cold until I knew how the heat felt

You were always warm when put in warm place

But I was too shallow to contain the same flame

There’s a nicotine patch on my nightstand

You never did quit, but at least you tried

Or maybe you did

But I never saw you lift a cigarette to your lips

I was preoccupied looking into my reflection

And the way you said you felt alive

Your infection inflects the walls each night

And the shades of color are all black and white

Just like your goodbye

You said to stop letting your love consume my mind

I never did quit, but at least you tried

I don’t go outside as much as I used to

I’m not home, I’m just trying to sleep at night

Forgetting your love, or at least trying to

You said goodbye, now just say goodnight

Ik ga niet meer zoveel naar buiten als vroeger

Ik ben niet thuis, alleen in mijn huis en vergeet mezelf

Of in ieder geval proberen om

Maar niet vergeven totdat ik terug naar buiten kom

Ik heb een licht aan in mijn kamer

Overdag merk ik er nauwelijks iets van

Maar 's nachts zorgt het ervoor dat ik niet in slaap val

Ik droom ervan jou te kennen

Overdag merk ik er nauwelijks iets van

Maar 's nachts weerhoudt het me van alle andere dromen

De verdoving van de tijd heeft me geleerd hoe ik eindelijk in slaap kan vallen

Ik wou dat je naar huis zou komen en me zou leren hoe ik weer wakker kan worden

Dit is marteling, dit is de waarheid, dit is onbekende pijn

Dit is na een pijn, maar dit is liefde

Er is een spoorlijn achter mijn huis

'S Nachts hoor ik dat vracht naar de detailhandel wordt gebracht

Maar ik ben nog steeds niet verkocht om mezelf uit te laten

Ik wist niet dat het koud was totdat ik wist hoe de hitte aanvoelde

Je was altijd warm als je op een warme plek werd gezet

Maar ik was te oppervlakkig om dezelfde vlam te bevatten

Er zit een nicotinepleister op mijn nachtkastje

Je bent nooit gestopt, maar je hebt het tenminste geprobeerd

Of misschien heb je dat wel gedaan?

Maar ik heb je nooit een sigaret naar je lippen zien brengen

Ik was bezig in mijn reflectie te kijken

En de manier waarop je zei dat je je levend voelde

Je infectie vervormt elke nacht de muren

En de kleurschakeringen zijn allemaal zwart-wit

Net als je afscheid

Je zei: stop met je liefde mijn geest te laten verteren

Ik ben nooit gestopt, maar je hebt het tenminste geprobeerd

Ik ga niet meer zoveel naar buiten als vroeger

Ik ben niet thuis, ik probeer alleen 's nachts te slapen

Je liefde vergeten, of op zijn minst proberen

Je zei vaarwel, zeg nu gewoon welterusten