America's Next Model - Hotel Books

I wanted us to be model citizens

So no one would ask us about our sins

But there’s an intoxicating thrill

That comes with entering a home of love

And finding skeletons in the closet

And there’s something about community that creates competition

And something about competition that leaves me feeling uninvited

And the ones that stain the healthy way and inspire my faith

Are the same ones who are ready to jump ship

The second thing turns to fifth and the path I’m on diminishes

Or the lights on the sides of the road that I walk down fall dim

And I’m sorry, darling, but you were the worst of them

I used to feel alone when I thought that nobody loved me in truth But now I

feel alone when I think about the way that you do

You told me you didn’t want me to fall asleep with bitterness in my heart

So I guess I’ll just stay awake

You said you could tell me and only me, and I wouldn’t fall apart

But you couldn’t see me stand when I began to break

And I was told that true character shows when no one’s around

But I felt like no one wanted me around

And the sound of the ground being punished by my feet

And the solitude I find when I put ice on my shaking knees

Resound in a profound runaround of emotionally-bound conclusions

I came to I felt like I was going to drown

And the bitterness you thought I felt

Was just your own mind confusing bitterness with acceptance

And fixing our broken home with wasting time

Because you thought it would begin

And sometimes I hear the crack on the windowsill

And I miss the days when it had a picture of you and I

And I miss the emotions that came with chasing after this thrill

But mostly I just miss being a part of your life

And I remember when you stopped saying I love you

Unless you were just saying I love you too

And then I remember when even that was too hard for you

And I remember the day that the blue suitcase on the top shelf of my closet

disappeared

And so did the passion you had for me here

And the fear of knowing you could leave me had vanished

But so did the reason I ever felt purpose

And it hurts to know that you said goodbye

But I just thank God that you’re alive

And I’m happy that you’re happy

And my joy comes from knowing you were once mine

And I’m grateful for that

And even though there’s so many words I wish I could take back

I still thank my God every time I remember you

I still thank my God every time I remember you

Ik wilde dat we modelburgers waren

Dus niemand zou ons vragen naar onze zonden

Maar er is een bedwelmende sensatie

Dat hoort bij het betreden van een huis van liefde

En skeletten vinden in de kast

En er is iets aan de gemeenschap dat concurrentie creëert

En iets over concurrentie waardoor ik me niet uitgenodigd voel

En degenen die de gezonde manier bevlekken en mijn geloof inspireren

Zijn hetzelfde degenen die klaar zijn om te springen?

Het tweede wordt de vijfde en het pad dat ik bewandel wordt kleiner

Of de lichten aan de zijkanten van de weg waar ik langs loop dimmen

En het spijt me, schat, maar jij was de slechtste van hen

Ik voelde me altijd alleen als ik dacht dat niemand in waarheid van me hield. Maar nu heb ik

voel me alleen als ik denk aan de manier waarop jij dat doet

Je vertelde me dat je niet wilde dat ik in slaap viel met bitterheid in mijn hart

Dus ik denk dat ik gewoon wakker blijf

Je zei dat je het mij kon vertellen en alleen mij, en ik zou niet uit elkaar vallen

Maar je kon me niet zien staan ​​toen ik begon te breken

En mij is verteld dat het ware karakter zichtbaar is als er niemand in de buurt is

Maar ik had het gevoel dat niemand me in de buurt wilde hebben

En het geluid van de grond wordt gestraft door mijn voeten

En de eenzaamheid die ik vind als ik ijs op mijn trillende knieën leg

Weerklinken in een diepgaande opsomming van emotioneel gebonden conclusies

Ik kwam bij Ik had het gevoel dat ik zou verdrinken

En de bitterheid die je dacht dat ik voelde

Was alleen je eigen geest bitterheid aan het verwarren met acceptatie?

En ons kapotte huis repareren met tijdverspilling

Omdat je dacht dat het zou beginnen

En soms hoor ik de barst op de vensterbank

En ik mis de dagen dat er een foto op stond van jou en ik

En ik mis de emoties die gepaard gingen met het najagen van deze spanning

Maar meestal mis ik het gewoon om een ​​deel van je leven te zijn

En ik weet nog dat je stopte met zeggen dat ik van je hou

Tenzij je alleen maar zei dat ik ook van jou hou

En dan herinner ik me dat zelfs dat te moeilijk voor je was

En ik herinner me de dag dat de blauwe koffer op de bovenste plank van mijn kast

verdwenen

En dat gold ook voor de passie die je hier voor me had

En de angst om te weten dat je me kon verlaten, was verdwenen

Maar dat gold ook voor de reden waarom ik ooit een doel heb gevoeld

En het doet pijn om te weten dat je afscheid hebt genomen

Maar ik dank God dat je nog leeft

En ik ben blij dat jij blij bent

En mijn vreugde komt van de wetenschap dat je ooit van mij was

En daar ben ik dankbaar voor

En ook al zijn er zoveel woorden die ik zou willen terugnemen

Ik dank mijn God nog steeds elke keer als ik aan je denk

Ik dank mijn God nog steeds elke keer als ik aan je denk