Alle lachten... - Hildegard Knef

Alle lachten über Herrn Kolumbus vor dem Überseebesuch

Sie verlachten Gutenbergs Gedrucktes

Sie belachten Stevensons Maschine, welche ohne Pferde fuhr

Und Herr Marconi hieß nur Makkaroni, sie hielten ihn für stur

Sie lachten auch über uns, auf unserm Weg zum Traualtar

Doch was tun sie jetzt, sie sagen: Seltsam, aber wahr

Alle lachten über unsre Ehe, doch wir haben sie versetzt

Denn sag mir doch, wer lacht zu guter Letzt

Und sie lachten alle übers Fernsehen, heute sehn sie’s selber an

Und das Flugzeug hielten sie für blanken Wahn

Sie belachten später jenes Pulver, mit dem Namen Nescafé

Über Porsches Wagen gab es viel zu sagen, dann hieß er VW

Sie fanden’s komisch wie nie, als ich dir sagte, ich bin treu

Doch heut' sagen sie, dass ein Irrtum menschlich sei

Alle dachten, das geht bald vorüber, doch sie wundern sich bis jetzt

Denn ha, ha, ha, wer lacht am Besten?

Ha, ha, ha, soll’n wir sie trösten?

Wir lachen doch zuletzt!

Iedereen lachte om meneer Columbus voor het overzeese bezoek

Ze lachten om de afdruk van Gutenberg

Ze lachten om Stevensons machine, die zonder paarden liep

En Herr Marconi heette alleen Macaroni, ze dachten dat hij koppig was

Ze lachten ons ook uit, op weg door het gangpad

Maar wat zijn ze nu aan het doen, zeggen ze: Vreemd, maar waar

Iedereen lachte om ons huwelijk, maar we hebben ze overeind gehouden

Want vertel me wie er uiteindelijk lacht

En ze lachten allemaal om de televisie, vandaag kun je hem zelf kijken

En ze dachten dat het vliegtuig waanzin was

Later lachten ze om dat poeder genaamd Nescafé

Er was veel te zeggen over de auto van Porsche, toen heette hij VW

Ze vonden het vreemder dan ooit toen ik je vertelde dat ik trouw was

Maar tegenwoordig zeggen ze dat fouten menselijk zijn

Iedereen dacht dat dit snel voorbij zou zijn, maar ze vragen zich nog steeds af

Want ha, ha, ha, wie lacht er het beste?

Ha, ha, ha, zullen we ze troosten?

Wij zijn de laatste die lachen!