Guten Tag, mein Zuhause - Hildegard Knef

Guten Tag, mein Zuhause,

Wir waren viel zu lange fort,

Das Sofa blickt verbiestert,

Ein Gummibaum spricht Mord.

Guten Tag, mein Zuhause,

Ich weiß, du warst allein,

Kommoden scheinen kleiner,

Dem Hocker fehlt ein Bein.

Das Klavier klagt trüb und staubig:

Wozu bin ich gekauft,

Wenn sich durch lange Wochen,

Mein Leib mit Motten rauft?

Und Bücher drehn den Rücken,

Stehn beleidigt für sich,

Ein Fenster blinzelt lustlos,

Verärgert knackt ein Tisch.

Guten Tag, mein Zuhause

Die Stille macht dich fremd,

Kartoffeln sprießen friedlich,

Auf dem Schreibtisch liegt ein Hemd.

Eine Tür quietscht unverbindlich,

Und der Spiegel lächelt blind,

Im Flur klirrt leis' ein Eimer,

Eine Maus verpflegt ihr Kind.

Guten Tag, mein Zuhause,

Dein Missmut legt sich bald,

Ich bleibe dir erhalten

Und werde mit dir alt.

Hallo mijn huis

We zijn veel te lang weggeweest

De bank ziet er bitter uit

Een rubberboom spreekt van moord.

Hallo mijn huis

Ik weet dat je alleen was

Dressoirs lijken kleiner

De kruk mist een poot.

De piano kreunt dof en stoffig:

Waar ben ik voor gekocht?

Wanneer door lange weken,

Mijn lichaam vecht met motten?

En boeken keren hun rug toe

beledigd zijn voor zichzelf,

Een raam knippert lusteloos,

Een tafel kraakt boos.

Hallo, mijn thuis

De stilte maakt je vreemd

aardappelen ontkiemen vredig,

Op het bureau ligt een overhemd.

Een deur piept vrijblijvend,

En de spiegel lacht blindelings

Een emmer rammelt zachtjes in de gang,

Een muis voedt haar kind.

Hallo mijn huis

Je ongenoegen zal snel verdwijnen

ik zal bij je blijven

En oud worden met jou