Çünkü Bu - Hidra

Sokak depresif bi' portre ve ben akşamın dibindeyim

Bu dert ortağım sigara şu an yalnızlık mühim değil

Caddenin birindeyim, düşünmedim kiminleyim

Bi' sarhoşum, bi' hastayım, bi' mevsimin dilindeyim

Bu nevrozla yaşamak istediğim hayali yaşlı bir ev

Uykularım somurtarak sabaha kapıyı açtı yine

Keşke bekleseydin fakat tren kaçtı bile

Yolcular çok alımlıydı, trenin ismi aşktı bi' de

Neyse geçmiş aynı yerde düşüşlerimi izlesin

Bu gülüşleri bi' şarkı kadar dinle, güneşe çiz resim

Odam kadar izbesin ve soğuk bir denizdesin

Çocukluk aşkı gibi bi' hıçkırıksın hep genizdesin

Soyutluğuna soyunduğum o oyunlardı keşkelerim

Ben susarsam içki kokan tüm kadınlar şevke gelir

Öfke benim sağ yanım sol yanımda dur geçme beni

Benle yürü de kadın o boş mezarları keşfedelim

Beni kendine istediğin gibi sor!

(sor)

Ama benden başkası yok

Beni odandan istediğin gibi kov!

Ben yine kalbine taş basıyo’m

Sen benim kadarsın evet ben de senin

Genelgeçer kuralı benim duyduğun her felsefenin

Tüm çakallar enselenir, kavrulur nedense tenin

Hoşça kallar ümitlendi, sen gülümse ben severim

Saçlarında rüzgarım, hem neşem hem de hüsranım

Ve üzgünüm ki benim, senin duyduğun en düz tanım

İnsanım, hayalleri olan basit bi' insanım

Tam ortasında doğmuşum sabah bi' 30 Nisan’ın

Martın ilk hararetiyle perdelerde sinek vardı

Hayat filmin en güzel yerinde giren bi' reklamdı

Bugüne kadar gerçek olan dilek var mı?

Adın gökkuşağıydı fakat saçlarında bi' renk vardı

Hangi duraktaysan orada bekler yorulmadan meleklerim

Şimdi bana yakın mısın sonum kadar?

Ve tek dostum saatlerce seyrettiğim soluk tavan

Belirsizim, sorum falan yok ne dersen olur tamam

Beni kendine istediğin gibi sor!

(sor)

Ama benden başkası yok

Beni odandan istediğin gibi kov!

Ben yine kalbine taş basıyo’m

De straat is een depressief portret en ik sta onderaan de avond

Dit is mijn probleem partner, sigaret, eenzaamheid is nu niet belangrijk

Ik ben op een straat, ik dacht niet met wie ik ben

Ik ben dronken, ik ben ziek, ik ben in de taal van een seizoen

Een denkbeeldig oud huis waar ik wil wonen met deze neurose

Mijn slaap opende de deur naar de ochtend, weer pruilend

Ik wou dat je had gewacht maar de trein is al vertrokken

De passagiers waren erg charmant, de naam van de trein was liefde.

Hoe dan ook, laat het verleden toekijken hoe ik op dezelfde plek val

Luister naar deze glimlach als een lied, teken op de zon

Je bent zo afgezonderd als mijn kamer en je bent in een koude zee

Je bent een hik als kinderliefde, je zit altijd in je neus

Ik wou dat het die spellen waren die ik probeerde te abstraheren

Als ik dorst heb, zullen alle vrouwen die naar drank ruiken enthousiast zijn.

Woede is aan mijn rechterkant, blijf aan mijn linkerkant, ga niet langs me heen

Loop met me mee, vrouw, laten we die lege graven verkennen

Vraag het me zoals je wilt!

(meneer)

Maar er is niemand behalve ik

Schop me uit je kamer zoals je wilt!

Ik stap weer op je hart

Jij bent net zoveel als ik ja ik ben de jouwe

De algemene vuistregel is dat elke filosofie die je hoort

Alle coyotes krijgen een dutje, je huid wordt om de een of andere reden verschroeid

Tot ziens gehoopt, je lacht, ik hou van

Ik ben de wind in je haar, zowel mijn vreugde als mijn frustratie

En het spijt me, het is de meest platte beschrijving die je ooit hebt gehoord

Ik ben een mens, gewoon een simpele mens met dromen

Ik ben midden op 30 april in de ochtend geboren

Er waren vliegen op de gordijnen met de eerste hitte van maart

Het leven was een advertentie in het beste deel van de film.

Zijn er ooit wensen uitgekomen?

Je naam was regenboog maar er zat een kleur in je haar

Waar je ook bent, mijn engelen wachten onvermoeibaar

Ben je nu dicht bij me?

En mijn enige vriend is het bleke plafond waar ik uren naar kijk

Ik ben onzeker, ik heb geen vragen, wat je ook zegt, oké

Vraag het me zoals je wilt!

(meneer)

Maar er is niemand behalve ik

Schop me uit je kamer zoals je wilt!

Ik stap weer op je hart