No Martyr's Cage - Hell

Constrained, find no solace here, my finite quest lies paralysed

Sequestering dreams internally — indemnify my will to die

Closed iron bars adorn my home, a palisade?

A palindrome?

The red regalia’s savage chafe… has sealed this bastard’s fate

An annuloid penitentiary, in which humanity suffers brutality

An aristocracy of inconsistency, whose hierarchy exalts monotony

But your apology is sheer hypocrisy — a masquerade with no integrity

Forever drowning slowly in a sea of deathly dreams

A caustic embrocation to the mental wounds of fear

Is this fantasy?

— or insanity?

Mindless fascination with the cracks which rise and fall

Constant masturbation to the pictures on my wall

An epitaph to frustration, a nightmare, base disorientation

A hopeless quest, I cannot rest

A shackled man, withheld, oppressed

Pallor taints my haggard face, I strain and struggle to remain

A member of the human race

Smash!

Lash!

Slap!

And crack!

— stretched and wrenched upon the rack

Whipping, dripping, stripping slices cruelly from an aching back

Piece by piece, torn apart, but still they cannot break my heart

Or my spirit’s deep elation

This butchery, a bloody proof for those who cannot hear the truth

Should not be loosed on any nation

Beperkt, vind hier geen troost, mijn eindige zoektocht ligt verlamd

Intern dromen opsluiten — mijn wil om te sterven schadeloos stellen

Gesloten ijzeren tralies sieren mijn huis, een palissade?

Een palindroom?

De woeste irritatie van de rode regalia... heeft het lot van deze klootzak bezegeld

Een annuloïde penitentiaire inrichting, waarin de mensheid bruut wordt bestraft

Een aristocratie van inconsistentie, wiens hiërarchie monotonie verheft

Maar je verontschuldiging is pure hypocrisie - een maskerade zonder integriteit

Voor altijd langzaam verdrinkend in een zee van dodelijke dromen

Een bijtende omhelzing van de mentale wonden van angst

Is dit fantasie?

— of waanzin?

Mindless fascinatie voor de scheuren die stijgen en dalen

Constante masturbatie op de foto's aan mijn muur

Een grafschrift voor frustratie, een nachtmerrie, lage desoriëntatie

Een hopeloze zoektocht, ik kan niet rusten

Een geketende man, ingehouden, onderdrukt

Bleekheid kleurt mijn verwilderde gezicht, ik span me in en worstel om te blijven

Een lid van het menselijk ras

Smash!

Zweep!

Klap!

En kraken!

— uitgerekt en gerukt op het rek

Zweepslagen, druipen, plakjes wreed strippen van een pijnlijke rug

Stuk voor stuk, verscheurd, maar toch kunnen ze mijn hart niet breken

Of de diepe opgetogenheid van mijn geest

Deze slachting, een bloedig bewijs voor degenen die de waarheid niet kunnen horen

Mag op geen enkele natie worden losgelaten