Faith Will Fall - Hell

It bites me, incites me, how you don’t practice what you preach

Confusions and illusions, the hidden cracks beneath your speech

The faceless, the graceless, the careworn company you keep

All-trying and all denying — their dream is dying in its sleep

Hail to the hypocrite whose fate you hold above

All hail unto the hate you sell as love

You’re out of argument, the truth stands tall

You’re mind’s a monument — your faith will fall

The hopeful, the popeful — ye who would be flocks, so shall be sheep

All followed, have swallowed — the mild, the maimed, the mocked, the meek

The elected, the protected, corruption comes to claim you all

One infected — it’s all for one and some and none for all

No God, no government has justified our trust

Inside indoctrination we are dust

Don’t tell me how to live or scorn the sins you should forgive

The mirror never lies

Don’t claim to represent, that tales you tell are testament

Your limit is the sky

The crimes, the complications call, contained within your creed

Wherever there is hunger, there is need

You’re out of argument, where reason calls

Your mind’s a monument — your faith will fall

Het bijt me, zet me aan, hoe je niet praktiseert wat je predikt

Verwarring en illusies, de verborgen barsten onder je spraak

De gezichtsloze, de gracieuze, het zorgeloze gezelschap dat je houdt

Alles proberend en ontkennend — hun droom sterft in zijn slaap

Heil aan de huichelaar wiens lot je hierboven aanhangt

Heil allemaal de haat die je verkoopt als liefde

Je hebt geen ruzie meer, de waarheid staat vast

Je geest is een monument - je geloof zal vallen

De hoopvolle, de pauselijke - gij die kudden zou zijn, zo zullen schapen zijn

Allen volgden, hebben geslikt - de milde, de verminkte, de bespotte, de zachtmoedige

De gekozen, de beschermde, corruptie komt jullie allemaal opeisen

Eén geïnfecteerde — het is allemaal voor één en sommigen en niets voor iedereen

Geen God, geen enkele regering heeft ons vertrouwen gerechtvaardigd

Binnen indoctrinatie zijn we stof

Vertel me niet hoe ik moet leven of veracht de zonden die je moet vergeven

De spiegel liegt nooit

Beweer niet dat de verhalen die je vertelt een testament zijn

Je limiet is de hemel

De misdaden, de complicaties, vervat in je geloofsbelijdenis

Waar honger is, is behoefte

Je hebt geen ruzie meer, waar de rede roept

Je geest is een monument - je geloof zal vallen