Nichts mehr - Harpyie

Deine Augen sind leer, ausgewaschen wie nie

Wie ein trockenes meer, ganz ohne Magie

Ohne leuchtende Farben in erfrorener Natur

Und wie steinerne Narben nur ergraute Struktur

Ich spüre nichts mehr von dir

Ich spüre nichts mehr von dir

Alles ertrinkt, alles erfriert

Wenn mein Blick sich tief in dir verliert

Ich spüre nichts mehr von dir

Zwei Sekunden entfernt liegt ein Lächeln auf Grund

Hat zu schreien gelernt mit geschlossenem Mund

Schreibt Gedanken wie Briefe an die tosende See

Und entfernt sich als riefe jemand müde Ade

Ich spüre nichts mehr von dir

Ich spüre nichts mehr von dir

Alles ertrinkt, alles erfriert

Wenn mein Blick sich tief in dir verliert

Ich spüre nichts mehr von dir

Ich spüre nichts mehr von dir

Ich spüre nichts mehr von dir

Alles ertrinkt, alles erfriert

Wenn mein Blick sich tief in dir verliert

Ich spüre nichts mehr von dir

Je ogen zijn leeg, uitgewassen als nooit tevoren

Als een droge zee, zonder enige magie

Zonder felle kleuren in de bevroren natuur

En zoals steenachtige littekens alleen grijze structuur

Ik voel niets meer van je

Ik voel niets meer van je

Alles verdrinkt, alles bevriest

Wanneer mijn blik zich diep in jou verliest

Ik voel niets meer van je

Een glimlach ligt twee seconden verderop op de grond

Heeft geleerd te schreeuwen met zijn mond dicht

Schrijft gedachten als brieven aan de woeste zee

En loopt weg alsof iemand moe afscheid huilt

Ik voel niets meer van je

Ik voel niets meer van je

Alles verdrinkt, alles bevriest

Wanneer mijn blik zich diep in jou verliest

Ik voel niets meer van je

Ik voel niets meer van je

Ik voel niets meer van je

Alles verdrinkt, alles bevriest

Wanneer mijn blik zich diep in jou verliest

Ik voel niets meer van je