Я не забыл - Hann

Припев:

Я не забыл твоих губ.

Я не забыл родных глаз.

Будто ты здесь, кайф, сразу весь,

И ты рядом проснешься сейчас.

Я понимаю, что клятвы твои — пустой звук.

Ведь больше, теперь, нет нас.

До прошлого, как до небес — не достать.

Хочется громко кричать.

С тобой, как в сказке, но так опасно.

Я не видел Happy End.

Украли счастье, порвав на части

Душу, а виновных нет.

Из всех твоих отмазов — я одно лишь понял:

Что ты все дальше, я по другому в телефоне

Теперь записан.

Твои чувства до по поры — до времени.

Пошла серия поражений в моих дуэлях с ленью.

С самого утра грустно так, что сутки прожил зря —

Не иначе, с кем-то говорил;

но зачем все эти вы?

На любовь нету прав, но не лихачил.

Дело не в деньгах, —

Ты повторяешь.

Тогда, скажи, прошу: где не там свернул?

Припев:

Я не забыл твоих губ.

Я не забыл родных глаз.

Будто ты здесь, кайф, сразу весь,

И ты рядом проснешься сейчас.

Я понимаю, что клятвы твои — пустой звук.

Ведь больше, теперь, нет нас.

До прошлого, как до небес — не достать.

Хочется громко кричать.

Я злой на весь мир.

Я снова в сети.

Вот только, что я там забыл?

Наверно привык жить виртуальным,

Ведь не рядом ты.

И почему-то теперь за меня твои подруги.

Хорошей парой были вы, если подумать.

Жгут глаза экраны, радоваться рано.

Жду, когда откроют, как конфеты дети во мне таланты.

С самого утра грустно так, что сутки прожил зря —

Не иначе, с кем-то говорил;

но зачем все эти вы?

На любовь нету прав, но не лихачил.

Дело не в деньгах, —

Ты повторяешь.

Тогда, скажи, прошу: где не там свернул?

Припев:

Я не забыл твоих губ.

Я не забыл родных глаз.

Будто ты здесь, кайф, сразу весь,

И ты рядом проснешься сейчас.

Я понимаю, что клятвы твои — пустой звук.

Ведь больше, теперь, нет нас.

До прошлого, как до небес — не достать.

Хочется громко кричать.

Refrein:

Ik ben je lippen niet vergeten.

Ik ben mijn inheemse ogen niet vergeten.

Alsof je hier bent, hoog, allemaal tegelijk,

En je wordt nu naast me wakker.

Ik begrijp dat uw eden lege woorden zijn.

Nu zijn we er tenslotte niet meer.

Naar het verleden, als naar de hemel - je kunt het niet bereiken.

Ik wil hardop schreeuwen.

Met jou, als in een sprookje, maar zo gevaarlijk.

Ik heb Happy End niet gezien.

Ze hebben geluk gestolen, het verscheurd

Ziel, maar niemand is schuldig.

Van al je excuses begreep ik maar één ding:

Wat ben je verder, ik ben anders aan de telefoon

Nu opgenomen.

Je gevoelens voorlopig - voorlopig.

Een reeks nederlagen begon in mijn duels met luiheid.

Vanaf de ochtend is het triest, zodat ik de dag tevergeefs heb doorgebracht -

Niet anders, hij sprak met iemand;

maar waarom al deze u?

Er is geen recht op liefde, maar hij schroeide niet.

Het gaat niet om het geld, -

Jij herhaalt.

Vertel me dan alsjeblieft: waar ben je verkeerd afgeslagen?

Refrein:

Ik ben je lippen niet vergeten.

Ik ben mijn inheemse ogen niet vergeten.

Alsof je hier bent, hoog, allemaal tegelijk,

En je wordt nu naast me wakker.

Ik begrijp dat uw eden lege woorden zijn.

Nu zijn we er tenslotte niet meer.

Naar het verleden, als naar de hemel - je kunt het niet bereiken.

Ik wil hardop schreeuwen.

Ik ben boos op de hele wereld.

Ik ben weer online.

Wat ben ik daar vergeten?

Waarschijnlijk gewend om virtueel te leven,

Je bent tenslotte niet in de buurt.

En om de een of andere reden zijn je vrienden nu voor mij.

Jullie waren een goed stel, als je erover nadenkt.

Schermen branden ogen, het is te vroeg om te juichen.

Ik wacht tot ze ontdekken hoe snoepkinderen talenten in mij hebben.

Vanaf de ochtend is het triest, zodat ik de dag tevergeefs heb doorgebracht -

Niet anders, hij sprak met iemand;

maar waarom al deze u?

Er is geen recht op liefde, maar hij schroeide niet.

Het gaat niet om het geld, -

Jij herhaalt.

Vertel me dan alsjeblieft: waar ben je verkeerd afgeslagen?

Refrein:

Ik ben je lippen niet vergeten.

Ik ben mijn inheemse ogen niet vergeten.

Alsof je hier bent, hoog, allemaal tegelijk,

En je wordt nu naast me wakker.

Ik begrijp dat uw eden lege woorden zijn.

Nu zijn we er tenslotte niet meer.

Naar het verleden, als naar de hemel - je kunt het niet bereiken.

Ik wil hardop schreeuwen.