Грустить - Hann

Припев:

Душа говорит мне: «Давай грустить».

Жду ту, что не пишет хотя в сети.

Бывает обиды мы крутим под бит —

Ведь не спасти придуманный мир!

Мне хватило улыбки Солнца,

Чтобы придумать, что сердце бьется

Твоё чаще, чем нужно вовсе

При виде меня.

Что чувство в тебе проснется,

Что уйдет надолго осень,

Что мы с тобой один космос,

Но это явно не так!

А ты не видишь ничего дальше айфона своего.

Припев:

Душа говорит мне: «Давай грустить».

Жду ту, что не пишет хотя в сети.

Бывает обиды мы крутим под бит —

Ведь не спасти придуманный мир!

И пусть любовь вместо снега упадёт на нас с неба.

Глупо ждать наверно, но лучше не придумал я.

Мои ночи — время бреда, хуже чем дни и рассветы.

Я давно заметил это, что ночью прямо депресняк.

А ты не видишь ничего дальше айфона своего.

Припев:

Душа говорит мне: «Давай грустить».

Жду ту, что не пишет хотя в сети.

Бывает обиды мы крутим под бит —

Ведь не спасти придуманный мир!

Refrein:

De ziel zegt me: "Laten we verdrietig zijn."

Ik wacht op degene die niet schrijft, ook al is hij online.

Er zijn beledigingen die we op de maat draaien -

Je kunt de uitgevonden wereld immers niet redden!

Ik had genoeg van de glimlach van de zon,

Om met dat kloppend hart op de proppen te komen

De jouwe vaker dan nodig is

Bij het zien van mij.

Dat een gevoel in je wakker zal worden,

Die herfst zal voor een lange tijd voorbij zijn,

Dat jij en ik één kosmos zijn,

Maar dit is duidelijk niet het geval!

En verder dan je iPhone zie je niet.

Refrein:

De ziel zegt me: "Laten we verdrietig zijn."

Ik wacht op degene die niet schrijft, ook al is hij online.

Er zijn beledigingen die we op de maat draaien -

Je kunt de uitgevonden wereld immers niet redden!

En laat liefde in plaats van sneeuw op ons vallen uit de lucht.

Het is waarschijnlijk stom om te wachten, maar ik heb geen beter idee bedacht.

Mijn nachten zijn een tijd van delirium, erger dan dagen en dageraad.

Ik merkte dit lang geleden dat ik me 's nachts erg depressief voel.

En verder dan je iPhone zie je niet.

Refrein:

De ziel zegt me: "Laten we verdrietig zijn."

Ik wacht op degene die niet schrijft, ook al is hij online.

Er zijn beledigingen die we op de maat draaien -

Je kunt de uitgevonden wereld immers niet redden!