На недостойных - Hann

Припев:

Почему тянет так на не достойных,

А для посторонних глаз — все очевидно, но не самим нам.

Почему тянет так на не достойных,

А как бы мне распознать, чтоб не обжечься?

Послушай — это правда, они с тобой играли.

Первая любовь — аркада, вторая — симулятор.

Мы извиняемся за то, что толкаем прохожих;

Но не за то, что раним души близких.

Как так можно?

Каждая фраза с прощания засела на года,

В памяти нервы ушатаны в хлам.

Не найти на карте мест, там где мы тонули.

Нас таких много — нас обманули.

Вокруг все классные такие, как с витрин;

И я забыл последний раз кому дарил цветы.

Понты из всех щелей лезут в 19 лет,

Тогда пора тебе дарить супер-клей «Момент».

Иду по центру, как по галерее —

Юные художницы на широкое обозрение

Свои работы выставляют, но и не пахнет холстом;

Каждая вторая с нарисованным лицом.

Припев:

Почему тянет так на не достойных,

А для посторонних глаз — все очевидно, но не самим нам.

Почему тянет так на не достойных,

А как бы мне распознать, чтоб не обжечься?

Старая кончилась, а новая не начата жизнь.

И надоело делать вид, что все зае*ись.

Ложаться строчки на бит, а не бабы в кровать —

Я сам еще не понял — это Москва, твою мать!

Недавно вспомнил опять хорошую одну —

Я прое*ал тебя так глупо, себе не прощу.

Видно самолюбимое моё зашкаливает, ого-го,

Когда она сама готова и недурна собой.

Недурна — это даже будет сказано слабо!

Остается только доехать, — и что мешало?

Ведь все оценили.

Друзья в один голос

Заявили, что мне выпал редкий, крутой шанс!

Принцесса с туманными глазами —

Я придирался к словам, но ты меня понимала.

И если есть талант, то это упустить возможность

Или ошибиться, в надежде на пошлость.

Припев:

Почему тянет так на не достойных,

А для посторонних глаз — все очевидно, но не самим нам.

Почему тянет так на не достойных,

А как бы мне распознать, чтоб не обжечься?

Опаздывай теперь к другим.

Дай Бог — полюбит тебя кто-то, как я любил — я один.

Но почему, не пойму, меня так тянет на недостойных?

Страшно представить их было сколько…

Припев:

И почему тянет так на не достойных,

А для посторонних глаз — все очевидно, но не самим нам.

Почему тянет так на не достойных,

А как бы мне распознать, чтоб не обжечься?

Refrein:

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En voor nieuwsgierige blikken - alles is duidelijk, maar niet voor ons.

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En hoe kan ik het herkennen om me niet te verbranden?

Kijk, het is waar, ze speelden met je.

De eerste liefde is arcade, de tweede liefde is simulatie.

Onze excuses voor het duwen van voorbijgangers;

Maar niet omdat we de zielen van dierbaren pijn doen.

Hoe is dat mogelijk?

Elke zin van afscheid zat jarenlang,

Ter herinnering, de zenuwen liggen in de prullenbak.

Ik kan geen plaatsen op de kaart vinden waar we zijn verdronken.

Er zijn velen van ons - we werden bedrogen.

Rondom is alles koel, zoals vanuit de ramen;

En ik vergat de laatste keer dat ik bloemen aan iemand gaf.

Show-offs van alle cracks klimmen op 19 jaar oud,

Dan is het tijd om je de Moment superlijm te geven.

Ik loop door het centrum, als in een galerij -

Jonge artiesten in het openbaar

Ze exposeren hun werken, maar ruiken ook niet naar canvas;

Elke seconde met een beschilderd gezicht.

Refrein:

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En voor nieuwsgierige blikken - alles is duidelijk, maar niet voor ons.

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En hoe kan ik het herkennen om me niet te verbranden?

Het oude is voorbij, maar het nieuwe leven is nog niet begonnen.

En ik ben het zat om te doen alsof alles naar de klote is.

Leg lijnen op een beat, geen vrouwen in bed -

Ik heb het zelf nog niet begrepen - dit is Moskou, je moeder!

Onlangs herinnerde ik me weer een goede -

Ik heb je zo stom geneukt, ik vergeef het mezelf niet.

Het kan worden gezien dat mijn zelfliefde rolt, hoo,

Als ze er zelf klaar voor is en er niet slecht uitziet.

Niet slecht - dat zou zelfs een understatement zijn!

Het blijft alleen om er te komen - en wat is er verhinderd?

Iedereen waardeerde het tenslotte.

Vrienden met één stem

Ze zeiden dat ik een zeldzame, coole kans had!

Prinses met nevelige ogen

Ik vond fouten in woorden, maar je begreep me.

En als er talent is, dan is het om de kans te missen

Of maak een fout, hopend op vulgariteit.

Refrein:

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En voor nieuwsgierige blikken - alles is duidelijk, maar niet voor ons.

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En hoe kan ik het herkennen om me niet te verbranden?

Wees nu te laat voor anderen.

God verhoede - iemand zal van je houden, zoals ik hield - ik ben alleen.

Maar waarom, begrijp ik niet, voel ik me zo aangetrokken tot het onwaardige?

Het is eng om je voor te stellen hoeveel het er waren...

Refrein:

En waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En voor nieuwsgierige blikken - alles is duidelijk, maar niet voor ons.

Waarom wordt het zo aangetrokken tot de onwaardige,

En hoe kan ik het herkennen om me niet te verbranden?