Hieronder staat de songtekst van het nummer Letristas , artiest - Haikaiss met vertaling
Originele tekst met vertaling
Haikaiss
Meu olhar que me sustenta
Minha mão me orienta ao destino que visei
Se sabes digas pra mim:
Quem mais vê o que não se quer se ver!
Pra mim:
Quem mais vê o que não se quer se ver!
(x2)
A carência dos olhos, proposital de um ego quieto
Faz sentir o sistema, tentar mudar o verbo certo
Assim julgado, mas talvez pra ti seja errado
E o despertar do espírito, faz de momentos um texto alternado
Você sufocado por fatos, papéis riscados
Criando argumentos que entrelaçam ao tempo dos compassos
Poesia dita, substantivo letristas
Letristas, opiniões, pontos de vista
Uma interna entrevista, juntar todas as pistas
As quentes, as frias, legais, proibidas
E a fresta, achar a fresta pra sua peça
Passar de poesia a uma incógnita orchestra
Música, levar o dom como algo concreto
Faz pesquisar sobre o óbvio e analisar o discreto
Analisar um sujeito, analisar um defeito
E dentre isso a laços entre a caneta e o pensamento
Agora nesse momento, exercito o tal talento
Que faz da música a vida e da vida um dialeto
Que faz da música a vida e da vida um dialeto
Que faz da música a vida e da vida um dialeto
Aprendi, não na escola, nunca precisei de cola
Doutorado em vício literário, não somente histórias
Não contente com gaiolas, pesco pensamentos certos
Meu lamentos netos, talvez não exista
Após o fim do calendário Maia, mas pra que distraia
Eu deixo um feixe em aberto pra que um dia você caia
Meu olhar que me sustenta
Minha mão me orienta ao destino que visei
Se sabes digas pra mim:
Quem mais vê o que não se quer se ver!
Pra mim:
Quem mais vê o que não se quer se ver!
(x2)
Então pra que sinta, a essência limpa
Freqüências cobrem sua atenção e raciocínio
Pintam telas como tinta
Crio contos com base em realidade
Pouca idade não limita criação com
Coração nessa cidade
Que me inspira 24 horas, suo e gasto solas
Já faz tempo que aprendi a não aceitar tais esmolas
Aprendi, não na escola, nunca precisei de cola
Doutorado em vício literário, não somente histórias
Não contente com gaiolas, pesco pensamentos certos
Meu lamentos netos, talvez não exista
Após o fim do calendário Maia, mas pra que distraia
Eu deixo um feixe em aberto pra que um dia você caia
Mas, nunca diga nunca, escute a tolice muda
Surda, cega, nega a mentira que é imposta, muda!
Pois agora um dia foi depois, e nunca deixe nada pra depois
Sempre escuta!
Quem fala menos ouve mais desculpa
Sendo que você não erre então berre
Então berre com qualquer filho da Puta
Aprendi, não na escola, nunca precisei de cola
Doutorado em vício literário, não somente histórias
Não contente com gaiolas, pesco pensamentos certos
Meu lamentos netos, talvez não exista
Após o fim do calendário Maia, mas pra que distraia
Eu deixo um feixe em aberto pra que um dia você caia
Mas nunca diga nunca, escute a tolice muda
Surda, cega, nega a mentira que é imposta
Muda, pois agora um dia foi e depois
E nunca deixe nada pra depois
Sempre escuta, quem fala menos ouve mais
Desculpa!
Sendo que não erre, então berre
Então berre com qualquer filha da puta
Música, levar o dom como algo concreto
Faz pesquisar sobre o óbvio e analisar o discreto
Analisar um sujeito, analisar um defeito
E dentre isso a laços entre a caneta e o pensamento
Agora nesse momento, exercito o tal talento
Que faz da música a vida e da vida um dialeto
Que faz da música a vida e da vida um dialeto
Que faz da música a vida e da vida um dialeto (x2)
Meu olhar que me sustenta
Minha mão me orienta ao destino que visei
Se sabes digas pra mim:
Quem mais vê o que não se quer se ver!
Pra mim:
Quem mais vê o que não se quer se ver!
(x2)
Letras de barro esculpidas, transcritas através das vidas
Vidas que motivadas por um papel se tornam mais um analista, um artesão
Sou da rua letrista e motivado, querendo mais que tags nas paredes ou
Bebendo álcool
Pela nossa passarela, rua, não desfilo, não é minha, claro, não é sua
Não flutua, não brisa, letristas vai, poe pra fora
Vontade de crescer, esculpindo até altas horas
Um raciocínio um domínio, um destino um caminho
Que entre versos, estrofes, com letras faço parágrafos
Entre tiros me esquivo mas sempre cruzo o semáforo
Exercito um estilo, um underground incentivo
Um Bola Um estampado, um uniforme propício
Estilo livre de ser, chega até se envolver
Humilde lábia capaz de ver pra aprender
Alternativo, produtivo, independente um pólo
A demo de um trampo que mais tarde é pódio
Mijn blik die me steunt
Mijn hand leidt me naar de bestemming waar ik naar streefde
Als je het weet, vertel het me dan:
Wie ziet nog meer wat hij niet wil zien!
Naar mij:
Wie ziet nog meer wat hij niet wil zien!
(x2)
Het gebrek aan ogen, doelgericht een stil ego
Het laat het systeem voelen, in een poging het juiste werkwoord te veranderen
Zo beoordeeld, maar misschien is het voor jou verkeerd
En het ontwaken van de geest, maakt van momenten een alternatieve tekst
Je verstikt door feiten, bekraste papieren
Argumenten creëren die met elkaar verweven zijn op het ritme van de maten
Gesproken poëzie, zelfstandig naamwoord tekstschrijvers
Tekstschrijvers, meningen, standpunten
Een intern interview, verzamel alle aanwijzingen
Heet, koud, legaal, verboden
En de opening, vind de opening voor uw stuk
Verhuizen van poëzie naar een onbekend orkest
Muziek, het geschenk als iets concreets beschouwen
Doet onderzoek naar het voor de hand liggende en analyseert het discrete
Analyseer een onderwerp, analyseer een defect
En daaronder de banden tussen de pen en de gedachte
Nu, op dit moment, oefen ik dat talent uit
Wat maakt het muziekleven en het leven een dialect?
Wat maakt het muziekleven en het leven een dialect?
Wat maakt het muziekleven en het leven een dialect?
Ik heb geleerd, niet op school, ik had nooit lijm nodig
Doctoraat in literaire verslaving, niet alleen verhalen
Niet tevreden met kooien, vis ik juiste gedachten
Mijn kleinkinderen hebben er spijt van, misschien bestaat het niet
Na het einde van de Maia-kalender, maar om af te leiden
Ik laat een balk open zodat je op een dag valt
Mijn blik die me steunt
Mijn hand leidt me naar de bestemming waar ik naar streefde
Als je het weet, vertel het me dan:
Wie ziet nog meer wat hij niet wil zien!
Naar mij:
Wie ziet nog meer wat hij niet wil zien!
(x2)
Dus voor jou om te voelen, de schone essentie
Frequenties dekken je aandacht en redenering
Verf canvas als inkt
Ik maak verhalen op basis van de realiteit
Jonge leeftijd beperkt het fokken niet met
hart in deze stad
Dat inspireert me 24 uur, ik zweet en ik draag zolen
Ik heb lang geleden geleerd om zulke aalmoezen niet te accepteren
Ik heb geleerd, niet op school, ik had nooit lijm nodig
Doctoraat in literaire verslaving, niet alleen verhalen
Niet tevreden met kooien, vis ik juiste gedachten
Mijn kleinkinderen hebben er spijt van, misschien bestaat het niet
Na het einde van de Maia-kalender, maar om af te leiden
Ik laat een balk open zodat je op een dag valt
Maar zeg nooit nooit, luister naar de stille onzin
Doof, blind, ontken de leugen die wordt opgelegd, verander!
Nou, nu was een dag later, en laat nooit iets achter voor later
Luister altijd!
Wie minder praat, hoort meer excuses
Als je geen fout maakt, schreeuw dan
Dus schreeuw tegen elke klootzak
Ik heb geleerd, niet op school, ik had nooit lijm nodig
Doctoraat in literaire verslaving, niet alleen verhalen
Niet tevreden met kooien, vis ik juiste gedachten
Mijn kleinkinderen hebben er spijt van, misschien bestaat het niet
Na het einde van de Maia-kalender, maar om af te leiden
Ik laat een balk open zodat je op een dag valt
Maar zeg nooit nooit, luister naar de stille onzin
Doof, blind, ontken de leugen die wordt opgelegd
Het verandert, want nu was het een dag en toen
En laat nooit iets achter voor later
Luister altijd, wie minder praat, hoort meer
Sorry!
Dus maak geen fout en schreeuw dan
Dus schreeuw tegen elke klootzak
Muziek, het geschenk als iets concreets beschouwen
Doet onderzoek naar het voor de hand liggende en analyseert het discrete
Analyseer een onderwerp, analyseer een defect
En daaronder de banden tussen de pen en de gedachte
Nu, op dit moment, oefen ik dat talent uit
Wat maakt het muziekleven en het leven een dialect?
Wat maakt het muziekleven en het leven een dialect?
Wat maakt het muziekleven en het leven een dialect (x2)
Mijn blik die me steunt
Mijn hand leidt me naar de bestemming waar ik naar streefde
Als je het weet, vertel het me dan:
Wie ziet nog meer wat hij niet wil zien!
Naar mij:
Wie ziet nog meer wat hij niet wil zien!
(x2)
Letters van gebeeldhouwde klei, getranscribeerd door levens
Levens die, gemotiveerd door een rol, analist, ambachtsman worden
Ik ben een straattekstschrijver en gemotiveerd, en wil meer dan alleen tags aan de muur of
alcohol drinken
Op onze catwalk, straat, ik loop niet, het is niet van mij, natuurlijk, het is niet van jou
Drijf niet, wind niet, tekstschrijvers gaan, zet het uit
Bereidheid om te groeien, beeldhouwen tot in de kleine uurtjes
Eén redenering, één domein, één bestemming, één pad
Dat tussen verzen, strofen, met letters maak ik alinea's
Tussen de schoten door ontwijk ik maar ik steek altijd het stoplicht over
Ik oefen een stijl, een ondergrondse stimulans
One Ball One bedrukt, een geschikt uniform
Vrije stijl van zijn, zelfs meedoen
Bescheiden lippendienst in staat om te zien om te leren
Alternatief, productief, onafhankelijk één pool
Een demo van een baan die later een podium wordt
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt