De la morte noire (Chapter IV) - Haggard

Born through astral constellation

Those pictures are now getting clearer

Inside his head

And sent by the highest god

They start to rise from the deepest depth

«My King — dead — no!!!

Dying by the lance… so slow…»

He wipes the tears

Away, and tries to think

As clear as the falling rain

But his hope begins to sink

But his hope begins to sink…

.

down to this point

Do you fear?

Yes you do, and you always will!

The bleeding of another part

Crawls into your mind and still…

Es kam zu erinnern

An des Menschen Buße

Die Maske des Vogels

Nickt höhnisch zum Gruße

In Schwarz gehüllt

Auf schwarzem Rosse getragen

Die Menschheit zu knechten

Kam der Herr der Plagen

Pest regiert mit strafender Hand

Und Leichen bedecken das Land… das Land

Es kam zu erinnern

An des Menschen Buße

Die Maske des Vogels

Nickt höhnisch zum Gruße

In Schwarz gehüllt

Auf schwarzem Rosse getragen

Die Menschheit zu knechten

Kam der Herr der Plagen

Pest regiert mit strafender Hand

Und Leichen bedecken das Land… das Land

Out of the sorcerer’s chamber?

Or do they come straight from the hands of the goal?

This roses' leaves seem to be magic

And saved all the poor population below

«My wife… sons… no!!!

Diphteria creeps, and no one knows…»

Geboren door astrale constellatie

Die foto's worden nu duidelijker

In zijn hoofd

En gestuurd door de hoogste god

Ze beginnen op te rijzen uit de diepste diepte

«Mijn koning - dood - nee!!!

Sterven bij de lans... zo langzaam...»

Hij veegt de tranen weg

Weg, en probeert te denken

Zo helder als de vallende regen

Maar zijn hoop begint te zinken

Maar zijn hoop begint te zinken...

.

tot op dit punt

Ben je bang?

Ja, dat wil je, en dat wil je altijd!

Het bloeden van een ander deel

Kruipt in je hoofd en toch...

Het kwam om te onthouden

Tot boetedoening van de mens

Het masker van de vogel

Knikt minachtend ter begroeting

In het zwart gewikkeld

Gedragen op een zwart paard

Om de mensheid tot slaaf te maken

kwam de heer van de plagen

De pest heerst met een straffende hand

En lijken bedekken het land... het land

Het kwam om te onthouden

Tot boetedoening van de mens

Het masker van de vogel

Knikt minachtend ter begroeting

In het zwart gewikkeld

Gedragen op een zwart paard

Om de mensheid tot slaaf te maken

kwam de heer van de plagen

De pest heerst met een straffende hand

En lijken bedekken het land... het land

Uit de tovenaarskamer?

Of komen ze rechtstreeks uit de handen van het doel?

De bladeren van deze rozen lijken magisch

En redde de hele arme bevolking hieronder

«Mijn vrouw... zonen... nee!!!

Difterie kruipt, en niemand weet...»