Chapter I: Tales Of Ithiria - Haggard

Quando coeli movendi sunt et terra

Dum veneris judicare saeculum per ignem

My son, now listen what I say:

Keep in mind what you have learned

Wrap your fingers 'round your sword

Maybe you will not return

Thousands that we once have been

Only a few are still here

I’ve to give this sacrifice…

… oh, the autumn brought us fear!

My life, my blood, my tears, my pain

I’m the guardener of thee

Through an axestrike I have lost

The ability to see

Now my child, your time hath come

Mercy — not with those you’ll harm

Wrap your fingers 'round your sword…

(And the ones we love will fall

Like autumn leaves

On these endless fields)

… as the horn sounds the alarm!

Und als der Sturm begann

Als Fleisch auf Eisen traf

Hell wie der Glocken Klang

Die Schreie derer, deren Glück versagt

Mit Wunden übersät

Der Eichenhain ihm Schutze bot

Wie die Legende sagt

War dies des Vaters sich’rer Tod

Now that all silence was disturbed

The Ground, as red as autumn leafs

Father Frost, the last they feel

On these mighty, endless fields

Quando coeli movendi sunt et terra

Dum veneris judicare saeculum per ignem

Hush hush, my child

Mother death is your bride

If you listen her song you will follow

So better beware

Let your senses take care

Your innocent mind will be hallowed

A step in the dark

(Miserere Dominus)

A secret to hide

(Rex tremendae majestatis)

A legend to tell

(Libera eas)

Drowned in the waters of time

(Miserere Dominus)

A secret to hide

He holds

Wisdom of ancient times

A parchment with numbers and rhymes

Fear speaks the spell to survive

The circle of druids — alive!

They all gathered in the night

Within the torches light

As their slumber did awake

So I did wish a thousand times

Mother Death would come to me In her arms I will entwine

And I’m rising up to thee

Now my child, my time hath come

Mercy — not with those I’ll harm

I wrap my fingers 'round my sword…

… as their horn sounds the alarm!

Now the winter begins

On this endless fields

Quando coeli movendi sunt et terra

Dum veneris judicare saeculum per ignem

Mijn zoon, luister nu wat ik zeg:

Onthoud wat je hebt geleerd

Wikkel je vingers om je zwaard

Misschien kom je niet terug

Duizenden die we ooit zijn geweest

Er zijn er nog maar een paar

Ik moet dit offer brengen...

… oh, de herfst bracht ons angst!

Mijn leven, mijn bloed, mijn tranen, mijn pijn

Ik ben de bewaker van u

Door een bijlslag die ik heb verloren

De mogelijkheid om te zien

Nu mijn kind, jouw tijd is gekomen

Barmhartigheid — niet met degenen die u kwaad zult doen

Wikkel je vingers om je zwaard...

(En degenen van wie we houden zullen vallen

Zoals herfstbladeren

Op deze eindeloze velden)

… terwijl de claxon alarm slaat!

Und als der Sturm begonn

Als Fleisch op Eisentraf

Hell wie der Glocken Klang

Die Schreie derer, deren Glück versagt

Mit Wunden übersät

Der Eichenhain ihm Schutze bot

Wie sterven Legende sagt

Oorlog sterft des Vaters sich'rer Tod

Nu alle stilte werd verstoord

De grond, zo rood als herfstbladeren

Vadertje Vorst, het laatste wat ze voelen

Op deze machtige, eindeloze velden

Quando coeli movendi sunt et terra

Dum veneris judicare saeculum per ignem

Stil, mijn kind

Moeder dood is je bruid

Als je haar nummer luistert, volg je

Dus pas maar op

Laat je zintuigen werken

Je onschuldige geest zal worden geheiligd

Een stap in het donker

(Miserere Dominus)

Een geheim om te verbergen

(Rex tremendae majestatis)

Een legende om te vertellen

(Libera eas)

Verdronken in de wateren van de tijd

(Miserere Dominus)

Een geheim om te verbergen

Hij houdt

Wijsheid uit de oudheid

Een perkament met cijfers en rijmpjes

Angst spreekt de betovering om te overleven

De cirkel van druïden - levend!

Ze verzamelden zich allemaal in de nacht

Binnen de fakkels licht

Zoals hun sluimer wakker werd

Dus ik heb wel duizend keer gewenst

Moeder Dood zou naar me toe komen In haar armen zal ik verstrengelen

En ik sta op naar jou

Nu mijn kind, mijn tijd is gekomen

Barmhartigheid — niet met degenen die ik kwaad zal doen

Ik sla mijn vingers om mijn zwaard...

... terwijl hun hoorn alarm slaat!

Nu begint de winter

Op deze eindeloze velden