Золотая Тропа - ГРОТ, D-MAN 55

Со стенаньями к небу или с заявой к вождям?

Мне мою невесту из метро вынесли по частям…

Я — хозяин, вожак, глава семьи, защитник

Плачу по-щенячьи: одному не дотащить

В нескольких сумках месиво из (мести желания? — не уверен)

Лебедь моя белёсая уложена в целофане

Отечество отвечает, пока празднует враг:

Свечи, пара дней без юмора и приспущенный флаг

Завтра уже ящик разойдётся ещё пуще

Святыни вотчины останутся приспущены

В урбане, на ощупь, приступ … и страха петля,

А нас питает мощью мать сыра земля

В кителе моего деда добрая дюжина дырок

Кого ты хочешь убить или напугать, упырок?

Бой человека против танка — воистину неравен

Мне нужно как минимум три, я преисполнен правды

Припев (дважды):

Души уйдут золотой тропой

Клином журавлей над головой

И мы навек лишены покоя

Отродье упырей мы вызываем на бой!

Порох извилины жжёт пластид в подземках

Дети, женщины, плач, копоть на стенках

Излучая любовь, они желали мира

И они не вникали, кто тут кафиры, а?

Воин ли тот, кто прячет лицо во тьме?

Объявите, с кем, если речь о войне!

С теми, кто дел не знает, не нюхал нефти?

Вы хотите страха?

Нам плевать на смерть!

Без вины терпеть, считая потери

Одно пусть знают — они служат все Зверю!

Вера и правда отпирают все двери

Георгий и змей.

Верим, всему своё время!

Превозмогая боль, назло предсказаниям

Встречаем день с радостью утром ранним

На городских площадях за пустыми лесами

Народ тот могучий, зови нас «славяне»

Припев (дважды):

Души уйдут золотой тропой

Клином журавлей над головой

И мы навек лишены покоя

Отродье упырей мы вызываем на бой!

Вековое дерево под тяжестью времён треснет

Так и мы на Земле: отживём своё и исчезнем

На самом дальнем погосте мы поутру видели

Как улыбались души, оставив в гробах носители

С нами тишина, идём без боевого клича

Через туман смотрят имена с могильных табличек

И мне не страшно.

Друг, мужайся, не кисни!

Там — наши дети, а значит — победа выше жизни!

Вспоминая те слёзы, идти ещё и ещё

Каждый солдат — в счёт, каждый будет отмщён!

Так вызволяется жизнь из вражеских когтей

Так приносится слава стенам наших крепостей!

Так на Севере, за дымом войн едким

Стоит волшебная страна на костях предков

Стоит, сияя, с утра от росы влажная

Пройдя сквозь ветер веков, она помнит каждого

Met zuchten naar de hemel of met een verklaring aan de leiders?

Ze haalden mijn verloofde stukje bij beetje uit de metro...

Ik ben de eigenaar, leider, gezinshoofd, beschermer

Ik huil als een puppy: ik kan het niet alleen slepen

In verschillende zakken een puinhoop van (wraak van verlangen? - niet zeker)

Mijn witachtige zwaan is verpakt in cellofaan

Het vaderland antwoordt terwijl de vijand feestviert:

Kaarsen, een paar dagen zonder humor en een vlag halfstok

Morgen gaat de box nog meer open

De heiligdommen van het patrimonium blijven halfstok

In de stad, door aanraking, een aanval ... en een strop van angst,

En moeder aarde voedt ons met kracht

Er zijn een goede dozijn gaten in de tuniek van mijn grootvader

Wie wil je vermoorden of bang maken, ghoul?

De strijd van een man tegen een tank is echt ongelijk

Ik heb er minstens drie nodig, ik zit vol waarheid

Koor (tweemaal):

Zielen zullen het gouden pad verlaten

Een wig van kranen boven het hoofd

En we zijn voor altijd verstoken van rust

We dagen de spawn van geesten uit om te strijden!

Het buskruit van de gyrus verbrandt plastiden in de metro's

Kinderen, vrouwen, huilend, roet op de muren

Ze straalden liefde uit en wensten vrede

En ze hebben zich niet verdiept in wie de ongelovigen hier zijn, hè?

Is hij een krijger die zijn gezicht in duisternis verbergt?

Kondig aan met wie, als we het over oorlog hebben!

Met degenen die het bedrijf niet kennen, hebben ze geen olie gesnoven?

Wil je angst?

Wij geven niets om de dood!

Zonder schuld doorstaan, verliezen tellen

Laat ze één ding weten - ze dienen allemaal het Beest!

Geloof en waarheid openen alle deuren

George en de slang.

Wij geloven dat alles zijn tijd heeft!

De pijn overwinnen, ondanks de voorspellingen

We ontmoeten de dag met vreugde in de vroege ochtend

Op stadspleinen achter lege bossen

Die machtige mensen, noem ons "Slaven"

Koor (tweemaal):

Zielen zullen het gouden pad verlaten

Een wig van kranen boven het hoofd

En we zijn voor altijd verstoken van rust

We dagen de spawn van geesten uit om te strijden!

De eeuwenoude boom zal barsten onder het gewicht van de tijd

Wij ook op aarde: we zullen de onze overleven en verdwijnen

Op het verste kerkhof dat we 's ochtends zagen

Hoe de zielen lachten en de dragers in de doodskisten achterlieten

Stilte is bij ons, we gaan zonder strijdkreet

Kijk door de mist naar de namen van de graftafels

En ik ben niet bang.

Vriend, houd moed, wees niet zuur!

Onze kinderen zijn er, wat betekent dat de overwinning hoger is dan het leven!

Onthoud die tranen, ga maar door en door

Elke soldaat telt, iedereen zal worden gewroken!

Zo wordt het leven gered uit de klauwen van de vijand

Dit is hoe glorie wordt gebracht aan de muren van onze forten!

Dus in het noorden, achter de bijtende rook van oorlogen

Er is een magisch land op de botten van voorouders

Het staat, glanzend, nat van de dauw in de ochtend

Terwijl ze door de wind van eeuwen gaat, herinnert ze zich iedereen