Шофёрская - Григорий Заречный

Степь, да степь кругом, не шумит мотор

В той степи глухой замерзал шофер

Он заправил баки топливом по горло

Если бы он знал, что заправлял,

Но заправщик с наглой и пропитой мордой

Деньги взяв, ни слова не сказал

И погнал водила в ночь свою машину,

А мороз вдруг взял, да придавил

И давились фильтры белым парафином

И тревогу двигатель забил

Плакали форсунки летнею солярой

Эх бы, керосинчику чуток

На глазах садились плунжерные пары

Кто б остановился да помог,

Но на трассе пусто, пусто хоть ты тресни

И следов не видно от колес

Простонал, проплакал лебединой песней

Толком не поездивший насос

Выдуло кабину, пальцы занемели

И аккумулятору хана

Полз водила ночью посреди метели,

А ему мерещилась весна

Вот уже теплее стало понемногу

И наверно надо б отдохнуть

Проползти два метра до того сугроба

Проползти два метра и заснуть

Можно ставить точку, все бы было плохо,

Но другой водила, как и он

Помолившись к ночи шоферскому богу

Через этот проезжал район

И каким-то чудом он тогда увидел

Как уже не чувствуя метель

Падал обреченно брат его, водитель

В снежную холодную постель

Было утро ранним, ранним и морозным

И КАМАЗ к заправке подкатил

И заправщик ползал, вытирая слезы

И как пес нагадивший скулил,

А потом давился летнею солярой

Два стакан и без лишних слов

И не очень много и не очень мало

За здоровье наших шоферов

Steppe, ja steppe rondom, de motor maakt geen geluid

In die steppe bevroor de dove chauffeur

Hij vulde de tanks tot aan zijn keel met brandstof

Als hij wist dat hij de baas was,

Maar een tanker met een brutale en dronken snuit

Het geld aannemen, geen woord gezegd

En reed haar auto de nacht in,

En de vorst nam plotseling toe en verpletterde

En de filters stikten in witte paraffine

En de motor sloeg alarm

Huilende sproeiers zomersolarium

Oh, een beetje kerosine

Plunjerparen zaten voor onze ogen

Wie zou stoppen en helpen,

Maar de baan is leeg, leeg, zelfs als je kraakt

En van de wielen zijn geen sporen zichtbaar

Kreunde, huilde met een zwanenzang

Een goed lopende pomp

De cabine uitgeblazen, vingers verdoofd

En de batterij van Khan

Kruipen reed 's nachts in het midden van een sneeuwstorm,

En hij droomde van de lente

Het wordt nu warmer

En ik moet waarschijnlijk een pauze nemen

Kruip twee meter naar die sneeuwbank

Twee meter kruipen en in slaap vallen

Je kunt er een einde aan maken, alles zou slecht zijn,

Maar de ander reed, net als hij

's Nachts bidden tot de god van de chauffeur

Door deze regio gepasseerd

En door een wonder zag hij toen...

Alsof je de sneeuwstorm niet meer voelt

Zijn broer, de chauffeur, viel ten dode opgeschreven

In een besneeuwd koud bed

Het was een vroege ochtend, vroeg en ijzig

En KAMAZ reed naar het tankstation

En de tanker kroop en veegde zijn tranen af

En als een hond die poep had, jammerde hij,

En toen stikte hij in het zomersolarium

Twee glazen en zonder meer

En niet heel veel en niet heel weinig

Voor de gezondheid van onze chauffeurs