Скорость 90 - Григорий Заречный

Скорость 90, мчат навстречу версты.

Пролетают приближая дом.

Целую неделю ты не спал в постели.

А в кабине трясся за рулем.

И в кафешках грязных, что стоят на трассах,

Ел бурду по бешенной цене,

За червончик кофе,

Да и ладно, пофиг.

Ведь на трассе все идет вдвойне.

Топит КАМАЗ домой, кончился дальний бой.

Вот он последний пост, и через реку мост.

В город где в кайф мне жить,

Водку с друзьями пить.

В город который так просто нельзя позабыть.

Позвоню на базу, чтоб искали сразу,

Грузчиков, что пашут в выходной.

Стану под разгрузку, накуплю закуски,

Тормозну бомбилу и домой.

Накачу легонько, сполоснусь и в койку,

Чтоб не кантовать и не будить.

Не шуметь, не хлопать, до утра не трогать,

А при пожаре первым выносить.

Snelheid 90, haast u naar mijlen.

Vlieg door het huis te naderen.

Je hebt een hele week niet in bed geslapen.

En in de cabine trilde ik aan het stuur.

En in vieze cafés die op de sporen staan,

Aten Burda voor een gekke prijs,

Voor een beetje koffie

Ja, oké, maakt niet uit.

Alles gaat immers dubbel op de baan.

Hij verdrinkt KAMAZ naar huis, de strijd op lange afstand is voorbij.

Hier is het de laatste paal, en er is een brug over de rivier.

Naar de stad waar ik graag woon,

Drink wodka met vrienden.

Naar een stad die zo gemakkelijk te vergeten is.

Ik bel de basis om het meteen te zoeken,

Laders die in het weekend ploegen.

Ik ga uitladen, ik koop snacks,

Ik laat de bom ontploffen en ga naar huis.

Ik pomp lichtjes op, spoel af en ga naar bed,

Om niet om te draaien en niet wakker te worden.

Maak geen lawaai, klap niet, raak niet aan tot de ochtend,

En in geval van brand, wees de eerste om het uit te schakelen.