Pocahontas - Grand Corps Malade, L.E.J

On a déjà eu les premiers mots, les premiers rires déclenchés

Les premiers pas, les premières courses, les premiers genoux écorchés

Les premières photos à quatre, les premières crises de cauchemar

Les premières nuits pointillées, les premiers vices de couche-tard

On a encore les Memory et les parties de dominos

Les jouets qui font trop d’musique et les matins trop matinaux

Les journées de taff' raccourcies, l’ultimatum de 16h30

Et les promenades au parc, tous les jours où ça leur tente

On continue de s'émerveiller devant un dessin d’cosmonaute

Ou un bonhomme pâte-à-modeler avec un bras plus grand que l’autre

On continue de vouloir filmer tous ces moments insensés

Qui ne reviennent plus jamais, dès lors qu’le film est lancé

On a eu les premiers hostos, les inquiétudes, les premières peurs

Les premières grosses engueulades et les punitions à contre cœur

Les premiers cadeaux débiles avec leur nom sur leur tasse

Les siestes d’un œil sur l’canapé en regardant Pocahontas

On attend sans impatience, les premiers devoirs à la maison

Les premiers stress de contrôle, les boules au ventre à l’horizon

Les premiers mots dans le carnet pour les tarés quand ils s’amusent

Les premières mauvaises notes, pour les carrés de l’hypoténuse

On redoute un peu quand même le cartable de 20 kilos

Cahiers à spirales, intercalaires, trousse qui déborde de stylos

Et puis il y’aura premier portable, les premières boums, premières soirées

Les premières peines de cœur, premier rencard un peu foiré

Ce sera un peu l’moment de toutes les grandes premières fois

Les premières cuites, les premières nuits qu’on ne nous racontera pas

On les regardera agir avec un pincement au cœur

Car de leur vie on deviendra de plus en plus spectateur

Il y’aura la première fois moins de 5 fautes au code de la route

Qui leur permettra de s'éloigner encore plus vite et puis sans doute

Suivra leur premier appart avec une Pocahontas bien élancée

Ils reviendront vider leur chambre, ça j’ose même pas y penser

Il nous restera ça je l’espère, ce sentiment essentiel

De les avoir bien préparé à cet immense bordel

Il nous restera ça j’en suis sur, cette indicible joie

De les voir courageux, bien épanouis dans leurs choix

Il nous restera une maison avec une ou deux chambres en trop

Retrouvant le statut de jeune couple en perdant celui de parents pro

Il nous restera à regarder devant en appréciant ce qu’il y’a derrière

Prendre pleins de photos de demain, pour compléter celles d’hier

Et puis les chambres en trop seront à nouveau amochées

Par la nouvelle génération des premiers jouets écorchés

Le cycle jouera son rôle implacable et fatidique

Et on retrouvera des jouets modernes qui feront toujours trop de musique

Au milieu des nouveaux cris on s’dira qu’on a réussi

À fabriquer ce manteau, qui nous protège la vie

Ce confort impalpable, ce tremplin, cette béquille

Ce miracle anodin, on a fait une famille

Et avec mes p’tits enfants et la télé juste en face

J’me vois bien faire une bonne sieste

Pourvu qu’ce soit Pocahontas

De eerste woordjes hadden we al, de eerste lachjes getriggerd

De eerste stapjes, de eerste races, de eerste gevilde knieën

De eerste viertal foto's, de eerste nachtmerrie past

De eerste gestippelde nachten, de eerste bedtijd-ondeugden

We hebben nog steeds het geheugen en de dominospellen

Speelgoed dat te veel muziek maakt en te vroege ochtenden

Werkdagen ingekort, het ultimatum van 16.30 uur

En wandelen in het park, elke dag dat ze er zin in hebben

We blijven ons verbazen over een tekening van een kosmonaut

Of een kleifiguur met de ene arm groter dan de andere

Al die gekke momenten blijven we willen filmen

Die nooit meer terugkomen, als de film eenmaal is gelanceerd

We hadden de eerste hosto's, de zorgen, de eerste angsten

De eerste grote schreeuwwedstrijden en onwillige straffen

De eerste stomme cadeaus met hun naam op hun mok

Een oog dutjes op de bank kijken naar Pocahontas

We wachten zonder ongeduld, het eerste huiswerk

De eerste controlestress, maagknobbels aan de horizon

De eerste woorden in het notitieboekje voor freaks als ze plezier hebben

De eerste slechte punten, voor de vierkanten van de hypotenusa

We zijn nog een beetje bang voor de schooltas van 20 kilo

Spiraalvormige notitieboekjes, verdelers, etui vol pennen

En dan zijn er de eerste laptop, de eerste feestjes, de eerste feestjes

Eerste liefdesverdriet, eerste date een beetje in de war

Het zal een beetje lijken op het moment van alle geweldige eerste keren

De eerste dronkaards, de eerste nachten wordt ons niets verteld

We zullen ze zien optreden met een steek in het hart

Door hun leven zullen we steeds meer toeschouwer worden

Er zijn de eerste keer minder dan 5 verkeersfouten

Waardoor ze nog sneller weg kunnen komen en dan waarschijnlijk

Zullen hun eerste appartement volgen met een zeer slanke Pocahontas

Ze komen terug om hun kamer leeg te maken, daar durf ik niet eens aan te denken

Daar blijven we hopelijk mee zitten, dat kerngevoel

Om ze goed te hebben voorbereid op deze enorme puinhoop

Daar blijven we zeker mee zitten, die onuitsprekelijke vreugde

Om ze moedig te zien, vervuld in hun keuzes

We houden een huis over met een of twee extra slaapkamers

De status van jong stel terugkrijgen door die van pro-ouders te verliezen

We moeten gewoon vooruit kijken en waarderen wat erachter zit

Maak veel foto's van morgen, als aanvulling op die van gisteren

En dan worden de extra kamers weer dicht gebonsd

Door de volgende generatie gevild eerste speelgoed

De cyclus zal zijn meedogenloze en noodlottige rol spelen

En we zullen modern speelgoed vinden dat altijd te veel muziek zal maken

In het midden van de nieuwe kreten zullen we zeggen dat we erin zijn geslaagd

Om deze mantel te maken, die ons leven beschermt

Dit ontastbare comfort, deze springplank, deze kruk

Met dit onschuldige wonder hebben we een gezin gevormd

En met mijn kleine kinderen en de tv vooraan

Ik zie mezelf al een dutje doen

Zolang het Pocahontas is