Diaspora - Golem

Stars over stars and nothing but stars

A moonless empty space

The sunlight hidden behind the sea

In my blooming gardens grace

Looking at this alien sky I miss the silver light

The days work’s done, I await the silent night

The billions I left behind

Now scattered among the enemy

My brothers in the circle

Are now just fading memories

Towards their descendants I guide my inner eye

Deploring the betrayal of the primeval blood ties

(lead — Hilbert)

I’m more now than you ever were

Ascended from our sacred unity

Torn apart by my supremacy

And bitter sadness floods my heart

I’ll lead you to my dimension

Gathered like unique flowers

In my grid of secret powers

And mark your fatal destiny

Sterren boven sterren en niets anders dan sterren

Een maanloze lege ruimte

Het zonlicht verscholen achter de zee

In mijn bloeiende tuinen gratie

Als ik naar deze buitenaardse lucht kijk, mis ik het zilveren licht

De dagen dat het werk erop zit, wacht ik op de stille nacht

De miljarden die ik achterliet

Nu verspreid onder de vijand

Mijn broers in de kring

Zijn nu slechts vervagende herinneringen

Naar hun nakomelingen leid ik mijn innerlijk oog

Betreurend het verraad van de oorspronkelijke bloedbanden

(hoofd — Hilbert)

Ik ben nu meer dan jij ooit was

Opgestegen uit onze heilige eenheid

Verscheurd door mijn suprematie

En bittere droefheid overspoelt mijn hart

Ik zal je naar mijn dimensie leiden

Verzameld als unieke bloemen

In mijn raster van geheime krachten

En markeer je fatale bestemming