The Spirit Of Shackleton - Glen Phillips

This is no exaggeration

I truly am alone

A hundred million clicks

And eight long months from home

But i’m holding to my promise

I’ll land and plant the flag

For god and corporation

And the greater good of man

There’s no law that can touch me

My sins are mine to keep

I’m a rocket, i’m an island

And on my shore she sleeps

I’m not coming back from here

I’ve been too far now

I’m cold but i’m not scared

In the Spirit of Shackleton

Pretty droplets of crimson

Surround me as they drift

Bonding together

Or bursting into mist

So i open up my mouth to them

And offer out my tongue

They are salty and sweet

Like the memory of love

I’m not coming back from here

I’ve been too far

I’m cold but i’m not scared

And i’m unshackled

I’m not coming back from here

I’ve been too far

I’m cold but i’m not scared

In the Spirit of Shackleton

Dit is niet overdreven

Ik ben echt alleen

Honderd miljoen klikken

En acht lange maanden van huis

Maar ik houd me aan mijn belofte

Ik zal landen en de vlag planten

Voor god en bedrijf

En het grotere goed van de mens

Er is geen wet die mij kan raken

Mijn zonden zijn van mij om te bewaren

Ik ben een raket, ik ben een eiland

En op mijn oever slaapt ze

Ik kom hier niet terug

Ik ben nu te ver geweest

Ik heb het koud, maar ik ben niet bang

In de geest van Shackleton

Mooie druppeltjes karmozijnrood

Omring me terwijl ze drijven

Samen binden

Of in de mist barsten

Dus ik open mijn mond voor hen

En bied mijn tong aan

Ze zijn zout en zoet

Zoals de herinnering aan liefde

Ik kom hier niet terug

Ik ben te ver geweest

Ik heb het koud, maar ik ben niet bang

En ik ben ontketend

Ik kom hier niet terug

Ik ben te ver geweest

Ik heb het koud, maar ik ben niet bang

In de geest van Shackleton