J'ai pour toi un lac - Gilles Vigneault

J’ai pour toi un lac quelque part au monde

Un beau lac tout bleu

Comme un œil ouvert sur la nuit profonde

Un cristal frileux

Qui tremble à ton nom comme tremble feuille

À brise d’automne et chanson d’hiver

S’y mire le temps, s’y meurent et s’y cueillent

Mes jours à l’endroit, mes nuits à l’envers.

J’ai pour toi, très loin

Une promenade sur un sable doux

Des milliers de pas sans bruits, sans parade

Vers on ne sait où

Et les doigts du vent des saisons entières

Y ont dessiné comme sur nos fronts

Les vagues du jour fendues des croisières

Des beaux naufragés que nous y ferons.

J’ai pour toi défait

Mais refait sans cesse les mille châteaux

D’un nuage ami qui pour ma princesse

Se ferait bateau

Se ferait pommier, se ferait couronne

Se ferait panier plein de fruits vermeils

Et moi je serai celui qui te donne

La terre et la lune avec le soleil.

J’ai pour toi l’amour quelque part au monde

Ne le laisse pas se perdre à la ronde.

Ik heb ergens op de wereld een meer voor je

Een prachtig blauw meer

Als een open oog in de diepe nacht

Een koel kristal

Die beeft voor uw naam zoals een blad beeft

Naar de herfstbries en het winterlied

Daar wordt de tijd gespiegeld, daar sterven ze en kiezen ze zichzelf daar uit

Mijn dagen op hun kop, mijn nachten op hun kop.

Ik heb voor jou, heel ver

Een wandeling over zacht zand

Duizenden voetstappen zonder geluiden, zonder optochten

Naar wie weet waar

En de vingers van de wind van hele seizoenen

Daar getekend als op ons voorhoofd

Splits daggolven van cruises

Mooie schipbreukelingen zullen we daar maken.

Ik heb het voor je ongedaan gemaakt

Maar maakt constant de duizend kastelen opnieuw

Van een vriendelijke wolk die voor mijn prinses

Zou boot zijn

Zou appelboom zijn, zou kroon zijn

Zou een mand vol rossig fruit worden

En ik zal degene zijn die je geeft

De aarde en de maan met de zon.

Ik heb ergens op de wereld liefde voor je

Laat hem niet ronddwalen.