Merci (normal) - Florent Pagny

6 Novembre 1961

Maternité des berceaux, midi moins vingt

T’arrives sur cette terre, tu n’y vois pas bien clair

Ils viennent de te donner la vie, merci

À tous les deux

T’as pas toujours été très calme comme enfant

C’est sûr t’as pas toujours été très reposant

Mais eux ils ont su rire et ils ont su grandir

Et ils ont su comprendre en même temps qu’toi

Merci Pour ça

C’est vrai qu’l'école et toi c'était pas la folie

Plusieurs établissements t’ont montré la sortie

C'était pas très méchant, mais y a d’autres parents

Qu’ont fait flipper des gosses, pas eux, merci

Pour ça aussi

Quinze ans et demi tu débarques tout seul à Paris

Et ils t’ont laissé faire malgré c’qu’on leur a dit

C'était là ta seule chance et ils t’ont fait confiance

Tu n’les as pas trahi, et aujourd’hui

Mille fois merci

Car aujourd’hui tu vis toujours grâce à eux deux

Car aujourd’hui tu te déclares un homme heureux

C’est à eux qu’tu le dois, ça c’est pas fait comme ça

Mais ils avaient la foi, la foi en toi

Merci pour ça

On me traitera de démago certainement

On se moquera, «Dis merci à papa-maman»

Mais tout ça on s’en fout, ce qui compte après tout

C’est que je puise graver dans une chanson

Ces quelques mots: «Je vous aime»

6 november 1961

Moederschap van wiegen, twintig minuten voor twaalf

Je komt op deze aarde aan, je ziet het niet erg duidelijk

Ze hebben je net het leven gegeven, bedankt

Aan beiden

Je was als kind niet altijd even rustig

Je bent vast niet altijd erg rustig geweest

Maar ze wisten hoe ze moesten lachen en ze wisten hoe ze moesten groeien

En ze wisten het tegelijkertijd met jou te begrijpen

Dank daarvoor

Het is waar dat school en jij niet gek waren

Verschillende etablissementen wezen je de uitgang

Het was niet erg, maar er zijn andere ouders

Wat maakte kinderen bang, niet zij, dank je

Ook daarvoor

Vijftien en een half jaar kom je alleen aan in Parijs

En ze lieten je toe ondanks wat we ze vertelden

Dat was je enige kans en ze vertrouwden je

Je hebt ze niet verraden, en vandaag

Duizend keer bedankt

Want vandaag leef je nog steeds vanwege hen allebei

Want vandaag verklaar je jezelf een gelukkig man

Het is aan hen dat je het verschuldigd bent, zo doe je het niet

Maar ze hadden geloof, geloof in jou

Dank daarvoor

Ik zal zeker een demagoog worden genoemd

We zullen lachen, "Zeg papa-mama bedankt"

Maar het maakt ons niet uit, wat er uiteindelijk toe doet

Is dat ik kan branden in een lied?

Deze paar woorden: "Ik hou van je"