Un ami - Marc Lavoine, Florent Pagny

On se connaît depuis la rue des écoles.

On a grandi, on a goûté les alcools.

Et aujourd’hui, dans la fureur et le bruit

On se reconnaît, on n’a pas beaucoup vieilli.

Un ami m’a donné rendez-vous

Des amis, je n’en ai plus beaucoup.

Mon ami me sautera au cou.

Mais c’est la vie qui nous fait un peu de peine

Car on se dit, quelquefois, c’est plus la peine.

Le réconfort, c’est le feu au fond du coeur

Et ça réchauffe, et peu à peu on n’a plus peur.

Un ami m’a donné rendez-vous

Des amis, je n’en ai plus beaucoup.

Mon ami me sautera au cou

Des amis, je n’en ai plus beaucoup.

Un ami m’a donné rendez-vous.

(Hey!)

Un ami m’a donné rendez-vous

Des amis, je n’en ai plus beaucoup.

Mon ami me sautera au cou

Des amis, je n’en ai plus beaucoup.

Un ami m’a donné rendez-vous.

We kennen elkaar sinds School Street.

We zijn opgegroeid, we hebben sterke drank geproefd.

En vandaag, in woede en lawaai

We herkennen elkaar, we zijn niet veel ouder geworden.

Een vriend gaf me een afspraak

Vrienden, ik heb er niet veel meer.

Mijn vriend zal op mijn nek springen.

Maar het is het leven dat ons een beetje pijn doet

Omdat we tegen onszelf zeggen, soms is het het niet meer waard.

Comfort is het vuur in het hart

En het wordt warmer, en beetje bij beetje zijn we niet meer bang.

Een vriend gaf me een afspraak

Vrienden, ik heb er niet veel meer.

Mijn vriend zal op mijn nek springen

Vrienden, ik heb er niet veel meer.

Een vriend gaf me een afspraak.

(Hoi!)

Een vriend gaf me een afspraak

Vrienden, ik heb er niet veel meer.

Mijn vriend zal op mijn nek springen

Vrienden, ik heb er niet veel meer.

Een vriend gaf me een afspraak.