Ma solitude - Florent Pagny

Pour avoir si souvent dormi

Avec ma solitude

Je m’en suis fait presqu’une amie

Une douce habitude

Ell' ne me quitte pas d’un pas

Fidèle comme une ombre

Elle m’a suivi ça et là

Aux quatre coins du monde

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude

Quand elle est au creux de mon lit

Elle prend toute la place

Et nous passons de longues nuits

Tous les deux face à face

Je ne sais vraiment pas jusqu’où

Ira cette complice

Faudra-t-il que j’y prenne goût

Ou que je réagisse?

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude

Par elle, j’ai autant appris

Que j’ai versé de larmes

Si parfois je la répudie

Jamais elle ne désarme

Et si je préfère l’amour

D’une autre courtisane

Elle sera à mon dernier jour

Ma dernière compagne

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude

Non, je ne suis jamais seul

Avec ma solitude

Omdat ik zo vaak heb geslapen

Met mijn eenzaamheid

Ik had bijna een vriend van haar gemaakt

Een zoete gewoonte

Ze laat me geen stap meer

Trouw als een schaduw

Ze volgde me hier en daar

Rond de wereld

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid

Als ze in mijn bed ligt

Ze neemt alle ruimte in beslag

En we brengen lange nachten door

Beide face to face

Ik weet echt niet hoe ver

Ga deze medeplichtige

Zal ik het moeten proeven

Of reageer ik?

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid

Door haar heb ik zoveel geleerd

Dat ik tranen vergiet

Als ik haar soms afwijs

Ze ontwapent nooit

En als ik de liefde verkies

Van een andere courtisane

Ze zal op mijn laatste dag zijn

Mijn laatste metgezel

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid

Nee, ik ben nooit alleen

Met mijn eenzaamheid