Le dernier repas - Florent Pagny

A mon dernier repas

Je veux voir mes frères

Et mes chiens et mes chats

Et le bord de la mer

A mon dernier repas

Je veux voir mes voisins

Et puis quelques Chinois

En guise de cousins

Et je veux qu’on y boive

En plus du vin de messe

De ce vin si joli

Qu’on buvait en Arbois

Je veux qu’on y dévore

Après quelques soutanes

Une poule faisane

Venue du Périgord

Puis je veux qu’on m’emmène

En haut de ma colline

Voir les arbres dormir

En refermant leurs bras

Et puis je veux encore

Lancer des pierres au ciel

En criant Dieu est mort

Une dernière fois

A mon dernier repas

Je veux voir mon âne

Mes poules et mes oies

Mes vaches et mes femmes

A mon dernier repas

Je veux voir ces drôlesses

Dont je fus maître et roi

Ou qui furent mes maîtresses

Quand j’aurai dans la panse

De quoi noyer la terre

Je briserai mon verre

Pour faire le silence

Et chanterai à tue-tête

A la mort qui s’avance

Les paillardes romances

Qui font peur aux nonnettes

Puis je veux qu’on m’emmène

En haut de ma colline

Voir le soir qui chemine

Lentement vers la plaine

Et là debout encore

J’insulterai les bourgeois

Sans crainte et sans remords

Une dernière fois

Après mon dernier repas

Je veux que l’on s’en aille

Qu’on finisse ripaille

Ailleurs que sous mon toit

Après mon dernier repas

Je veux que l’on m’installe

Assis seul comme un roi

Accueillant ses vestales

Dans ma pipe je brûlerai

Mes souvenirs d’enfance

Mes rêves inachevés

Mes restes d’espérance

Et je ne garderai

Pour habiller mon âme

Que l’idée d’un rosier

Et qu’un prénom de femme

Puis je regarderai

Le haut de ma colline

Qui danse qui se devine

Qui finit par sombrer

Et dans l’odeur des fleurs

Qui bientôt s'éteindra

Je sais que j’aurai peur

Une dernière fois

Bij mijn laatste maaltijd

Ik wil mijn broers zien

En mijn honden en mijn katten

En de kust

Bij mijn laatste maaltijd

Ik wil mijn buren zien

En dan wat Chinees

als neven

En ik wil dat we erop drinken

Naast de Mass wijn

Van deze wijn zo mooi

Dat we dronken in Arbois

Ik wil dat we het verslinden

Na een paar soutanes

Een fazant kip

Vanuit de Périgord

Dan wil ik weggehaald worden

Op de top van mijn heuvel

Zie de bomen slapen

Hun armen sluiten

En dan wil ik nog steeds

stenen in de lucht gooien

Schreeuwende God is dood

Nog een laatste keer

Bij mijn laatste maaltijd

Ik wil mijn ezel zien

Mijn kippen en mijn ganzen

Mijn koeien en mijn vrouwen

Bij mijn laatste maaltijd

Ik wil deze teven zien

Waarvan ik meester en koning was

Of wie waren mijn minnaressen

Als ik in mijn maag zit

Iets om de aarde te verdrinken

Ik zal mijn glas breken

Stil zijn

En meezingen

Tot de naderende dood

De ontuchtige romances

Wie maakt de nonnen bang?

Dan wil ik weggehaald worden

Op de top van mijn heuvel

Zie de avond die loopt

Langzaam naar de vlakte

En er staat nog steeds

Ik zal de bourgeois beledigen

Zonder angst en zonder spijt

Nog een laatste keer

Na mijn laatste maaltijd

Ik wil dat we weggaan

Dat we uiteindelijk feesten

Behalve onder mijn dak

Na mijn laatste maaltijd

Ik wil zitten

Alleen zitten als een koning

Zijn vestals welkom heten

In mijn pijp zal ik branden

Mijn jeugdherinneringen

Mijn onvoltooide dromen

Mijn overblijfselen van hoop

En ik zal niet houden

Om mijn ziel te kleden

Dan het idee van een rozenstruik

En de naam van een vrouw

Dan ga ik kijken

Top van mijn heuvel

Wie danst wie raadt

die uiteindelijk zinkt

En in de geur van bloemen

die binnenkort zal worden gedoofd

Ik weet dat ik bang zal zijn

Nog een laatste keer