L'hymne a l'amour - Florent Pagny

Le ciel bleu sur nous peut s’effondrer

Et la terre peut bien s'écrouler

Peu importe si tu m’aimes

Je me fous du monde entier

Tant que l’amour inondera mes matins

Tant que mon corps frémira sous tes mains

Peu m’importent les grands problèmes

Mon amour, puisque tu m’aimes

J’irais jusqu’au bout du monde

Je me ferais teindre en blonde

Si tu me le demandais

J’irais décrocher la lune

J’irais voler la fortune

Si tu me le demandais

J’irais loin de ma patrie

Je renierais mes amis

Si tu me le demandais

On peut bien rire de moi

Je ferais n’importe quoi

Si tu me le demandais

Si un jour la vie t’arrache à moi

Si tu meurs, que tu sois loin de moi

Peu m’importe si tu m’aimes

Car moi, je mourrai aussi

Nous aurons pour nous l'éternité

Dans le bleu de toute l’immensité

Dans le ciel, plus de problèmes

Dieu réunit ceux qui s’aiment

Blauwe luchten boven ons kunnen afbrokkelen

En de aarde kan heel goed afbrokkelen

Het maakt niet uit of je van me houdt

kan me niet schelen

Zolang liefde mijn ochtenden overspoelt

Zolang mijn lichaam trilt onder jouw handen

Ik geef niet om grote problemen

Mijn liefste, omdat je van me houdt

Ik zou naar het einde van de wereld gaan

Ik zou mezelf blond verven

Als je het mij vraagt

Ik zou voor de maan gaan

Ik zou fortuin stelen

Als je het mij vraagt

Ik zou weggaan uit mijn vaderland

Ik zou mijn vrienden weigeren

Als je het mij vraagt

Je kunt om me lachen

ik zou alles doen

Als je het mij vraagt

Als het leven je op een dag van me wegneemt

Als je sterft, blijf bij me weg

Het kan me niet schelen of je van me houdt

Want ik ga ook dood

We zullen de eeuwigheid voor ons hebben

In het blauw van alle onmetelijkheid

In de lucht, geen problemen meer

God verenigt degenen die liefhebben